Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Goedkope leeuwinnenposter

Het Wereldkampioenschap vrouwenvoetbal is van start gegaan met de wedstrijd Frankrijk tegen Zuid-Korea, wat met 4-0 door Frankrijk is gewonnen. Met een glansrol voor de Franse aanvoerdster Amandine Chantal Henry (28 september 1989), die een lust voor oog en voetbalhart is. Haar gespierde ledematen en haar bijna volmaakte hoofd met een vlotte, tot de millimeter nauwkeurig afgeknipte paardestaart dwingen op zich al veel respect af, maar plus haar lichtvoetige en trefzekere voetbalkunst is zij één van de koninginnen op de WK-velden. Gelukkig zit de populariteit van het vrouwenvoetbal steeds meer in de lift, want het heeft net zoveel potentie en uitstraling als bij het mannenvoetbal, wat de diehard macho's ook tegen werpen.

Bij het zien van de naam 'Henry' op Amandine's T-shirt denk ik automatisch aan Thierry Henry, alsof dat familie van haar is. Dat de Zuid-Koreanen wel meedoen en de Grieken en de Turken bijvoorbeeld niet, verbaast mij wel. Zeker de Turken, daar die toch een fanatieke voetbalcultuur hebben, hoewel, niet wat de vrouwen betreft natuurlijk! Zo mis ik wel meer landen, bijvoorbeeld IJsland, Israël, Marokko (natuurlijk hetzelfde verhaal als met Turkije), Rusland, Polen, Ierland, Hongarije, Denemarken, Finland, België, Portugal en Zwitserland. De term 'wereldkampioenschap' is dus een misleidende term, want verre van compleet. Desondanks doen ze alsof het wel om een wereldwijde concurrentiestrijd gaat.

Bij de Albert Heijn kreeg/krijg je bij minimaal 15 euro aan boodschappen een poster mee, die je, als je dat echt wilt, kunt ophangen, het liefste voor het raam, zodat de buren weten dat je helemaal met 'ons' team meeleeft. Om een soort van saamhorigheidsgevoel te creëren, waar het in de huidige maatschappij volop aan ontbreekt. Ik weet niet of er ergens in ons land oranje-gekleurde, versierde straten zijn, maar ik krijg de indruk dat dat nog een stap te ver is voor voetbalminnend Nederland. De commercie probeert het wel, maar van een echte run op oranje artikelen is nog geen sprake. Hier en daar zie je ze braaf wat afgeprijsde, mierzoete, kleverige tompoezen in het winkelwagentje leggen. Veel mannen generen zich nog en zitten in de gewenningsfase. Verder gaan de vrouwen niet zo massaal krankzinnig uit hun dak als de mannen dat meestal doen.

En dan die zogenaamd feestelijke promotieposter van de Albert Heijn, o my God, wat een lelijk misbaksel! Het is werkelijk een belachelijke aanfluiting en de voetbaldames totaal onwaardig! De folderachtige poster is bij ene Brand Loyalty gedrukt in opdracht van AH, die met het AH-logo meelift met de voetbalroem van het Oranje-elftal. AH suggereert fan te zijn van de Oranjeleeuwinnen, maar in feite doen ze op die poster aan sluikreclame. Naast het logo staat er rechtsboven nog een blauw-witte AH-vlag getekend, die bijna net zo groot als de getekende, Nederlandse vlag is. Ik krijg de indruk dat iemand van het reclameteam van AH deze afschuwelijke poster heeft getekend. Er is zelfs geen professionele tekenaar ingehuurd. De krenterigheid spat er vanaf.

Een foto van de negentien dames was heel wat meer effectiever en waardiger geweest. Te meer omdat de dames zo slecht zijn getekend, dat je nauwelijks kunt zien wie het zijn. De dame in het midden met de gebalde vuisten, de blikvanger, is hoogstwaarschijnlijk Lieke Martens. Zij en zeven anderen hebben een rood-wit-blauwe streepjescode op hun wangen. De tekenaar maakte er een truttige smeerboel van. Of tekenaars of tekenares natuurlijk. Of een computercompilatie, nog erger. Met een beetje goede wil zijn Vivianne Miedema, Shanice van de Sanden en Sari van Veenendaal ook te herkennen, maar daar stopt het wel zo'n beetje mee. Afgezien van de twee donkergekleurde spelers natuurlijk, al zie ik niet wie wie is. De tekenaar gaat ervan uit dat iedereen de namen wel zal kennen en de gezichten wel zal herkennen.

Voorts vind ik het verbijsterend opvallend dat de contouren van de borstwelvingen nauwelijks zichtbaar gemaakt zijn. Een botte ontseksualisering/ontvrouwelijking, die je met gemak een nieuwe vorm van vrouwendiscriminatie mag noemen. En passant wordt hiermee de voetbalsport opnieuw vermannelijkt. Vele voetbalvrouwen zijn openlijk lesbisch, maar dat wil nog niet zeggen dat zij manwijven zonder 'borsten als dadeltrossen' (uit het Hooglied) zijn. En dan nog die twee dierlijke leeuwinnen op de voorgrond, om je te bescheuren! 'jaag mee met Oranje' staat er ook nog bij, alsof het om een serieuze voedseljacht gaat en de opgefokte, strijdlustige dames kracht kunnen ontlenen aan de meesteressen van de jachtkunst, de leeuwinnen, die zij als hun krachtdieren beschouwen. Over sjamanistisch animisme en spiritisme gesproken. Maar deze flutposter toont een kleuterachtig beeld.

Tot overmaat van ramp staat er op de achterkant ook nog een betreurenswaardig amateuristisch aanvalslied van Maan de Steenwinkel, soft lieftallig getiteld 'Ik kom eraan!', met de irritante herhalingsrijmdwang eraan - orkaan. Er staat bijvoorbeeld 'Ik heb de kracht van een orkaan/ Ik zou niet in mijn weg gaan staan'. Nu kan ik me bij de metafoor 'leeuwin' wel wat voorstellen, maar 'orkaan' is te sterk overdreven en hoogst ongepast/wedstrijdonbekwaam, daar een orkaan hoogst verwoestend te werk gaat en totaal geen respect voor obstakels (lees voetbaltegenstanders) heeft. Maan is zelf een orkaan met oppervlakkige, ondoordachte en sullige rijmwoorden. Maar gezien het belabberde niveau van de leeuwinnenposter misstaat Maan's zinloze gerijmel gek genoeg weer niet op dat schreeuwerige, AH-reclamedrukwerk.

Schrijver: Joanan Rutgers, 8 juni 2019


Geplaatst in de categorie: sport

2.5 met 2 stemmen 146



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
12 juni 2019
is de titel "ik kom eraan" niet ál te orgastisch?
Naam:
Nemo
Datum:
8 juni 2019
Het opgefokte Oranjeleeuwinnengevoel wordt ons, weldenkende, sportliefhebbende cliënten niet alleen via de oranje Bonus-grossier in de maag gesplitst. Ook op radio- en tv-spotjes wordt de argeloze toeschouwer/luisteraar/zapper tot vervelens toe de dreigende WK-glorie van voetbalminnende leeuwinnen opgedrongen, om ons in een doorlopende voorstelling van enthousiasme te laten bevinden, een virtual realityshow van You Jane, me Tarzan. De wansmaak van de AH-plaat was zo misselijkmakend dat ik bij het zien van één (vrouwelijk?) gezicht dat meer weghad van een sjabloon van een Kiwi uit Down Under of een trol uit IJsland, gelijk ben doorgelopen...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)