Een heroïnejunkie met schrijfballen
(voor Anna Kavan (1901 - 1968))
Je bent geboren als Helen Emily Woods op 10 april 1901 in Cannes. Je was het enige kind van rijke, Engelse ouders, die veel reisden. Je groeide op in Europa en Amerika. Je had een walgelijk eenzame en verwaarloosde kindertijd, die je op een wonderbaarlijke wijze wist te overleven. In 1911 pleegde jouw vader zelfdoding. Jij ging naar Engeland, waar je naar de Parsons Mead School in Ashstead ging, een privéschool voor meisjes, die in 1897 door Jessie Elliston is opgericht. Je ging ook naar het Malvern College in Worcestershire. Jij wilde graag in Oxford gaan studeren, maar jouw moeder regelde een ontmoeting met een vroegere geliefde van jou, Donald Ferguson.
In 1920 trouwde je met Donald. Je ging met hem naar Birma, waar hij bij de spoorwegen werkte. Daar werd jullie zoon Bryan geboren. In 1923 heb jij Donald verlaten en in 1925 ging jij met Bryan naar Engeland terug. Rond 1925 reisde je geregeld naar de Franse Riviera, waar je van enkele autocoureurs heroïne kreeg. Jouw tenniscoach gaf jou ook heroïne. In 1926 raakte je aan de heroïne verslaafd, een zelfmedicatie, waar je niet moeilijk over deed en wat je levenslang gebruikte. Je hebt meerdere keren geprobeerd om zelfdoding te plegen, want je was zwaar depressief. In 1927 zijn Donald en jij officieel gescheiden.
Jij ging naar de London Central School of Arts and Crafts. Je schilderde jouw hele leven, maar je exposeerde sporadisch. In 1928 hertrouwde je met de kunstenaar Stuart Edmonds, die je nabij Toulon had ontmoet. Je reisde met hem door Frankrijk, Spanje, de Pyreneeën en Italië. In 1929 verscheen jouw debuutroman 'A Charmed Circle' bij Herbert Jonathan Cape. In 1930 verschenen 'Let Me Alone' en 'The Dark Sisters'. In 1935 verscheen 'A Strange Still'. Eind 1935 kregen jullie samen een dochter, genaamd Margaret, die maar kort geleefd heeft. Jullie adopteerden een baby, die jullie Susanna noemden. In 1936 verscheen 'Goose Still' en in 1937 verscheen 'Rich Get Rich'. In 1938 gingen Stuart en jij uit elkaar. In die tijd begon jij pogingen tot zelfdoding te ondernemen.
Jij ging naar een psychiatrische kliniek in Zwitserland. Je werd behandeld door de Duitse psychiater Karl Theodore Bluth. Hij was ook jouw vriend en creatief medewerker. Samen met Karl schreef jij 'The Horse's Tale'. In 'Julia and the Bazooka' heb je enkele korte verhalen aan Karl gewijd. In 1940 verscheen jouw boek 'Asylum Piece' onder de naam Anna Kavan. In 1941 verscheen 'Change The Name', in 1945 'I Am Lazarus' en in 1947 'The House of Sleep'. Hierna heeft Jonathan Cape jou laten vallen.
Van 1939 tot 1943 maakte jij een lange reis. Je was een half jaar in Carmel-by-the-Sea, wat jou inspireerde tot 'My Soul in China', een novelle plus korte verhalen. Je schreef over jouw angst voor mentale isolatie en het verlies van jouw identiteit. Je ging naar Bali en naar Napier in Nieuw-Zeeland, waar je 22 maanden bleef. Via het Suez-kanaal was je begin 1943 weer in Londen. In het Maudsley Hospital hielp jij soldaten met een oorlogsneurose. Je studeerde psychologische geneeskunde. Je was secretaresse van het literaire tijdschrift 'Horizon', dat was opgericht door de rijke kunstverzamelaar/filantroop Peter Watson, met wie je bevriend was.
Peter Watson was de geliefde van de mannelijke hoer Denham Fouts, maar de opiumverslaving van Denham werd de nekslag van hun relatie. Denham overleed op 16 december 1948 in Rome. Hij werd 34 jaar. Op 3 mei 1956 overleed Peter, verdronken in zijn bad en volgens sommigen door zijn jonge minnaar en de grootste erfgenaam Norman Fowler vermoord. Peter werd 47 jaar. Op 23 maart 1971 overleed Norman in West-Indië. Hij is ook in zijn bad verdronken. Hij werd 43 of 44 jaar.
In 1944 is jouw zoon Bryan vermoord. Door jouw psychiater Karl werd je naar het sanatorium Bellevue in Kreuzlingen doorverwezen, waar een psychiatrische vooruitgang heerste. Je kreeg daar een behandeling van de Zwitserse psychiater Ludwig Binswanger, een pionier in de existentiële psychologie en een vriend van Sigmund Freud. In 1967 verscheen jouw laatste roman 'Ice', waarmee jij veel succes oogstte. Het is geïnspireerd door jouw tijd in Nieuw-Zeeland, niet ver van Antarctica. Je bleekte jouw bruine haar en je was graatmager. Je hebt bijna al jouw brieven en dagboeken vernietigd om een mysterie te blijven.
Op 5 december 1968 overleed jij in jouw huis in Kensington door hartfalen. En dus niet door een overdosis heroïne, zoals werd gesuggereerd. Al zal al die heroïne jouw hartfalen zeker (mede)veroorzaakt hebben. De avond daarvoor was er bij jouw uitgever Peter Owen een receptie voor Anaïs Nin, die jou bewonderde. Je bent daar niet naar toegegaan. Je werd 67 jaar en je bent in het Golders Green Crematorium gecremeerd.
Geplaatst in de categorie: idool
Helen Emily Woods
1.008
Geef je reactie op deze inzending: