Een karikatuur of schertsfiguur als "vriendin"?
Men moet het niet prefereren en men kan het bezwaarlijk wensen de haveloze en armoedige straat te doorkruisen die twee slagaders van het verkeer in het zuidelijke gedeelte van Tilburg met elkaar verbindt en vooral op Kerstavond moet men dit vermijden......
Als men dan genood is bij zijn psychiatrische kennissen die "leven van de liefde" in een wanordelijk appartement en die vervuld zijn van het eigen ziekelijke en ziekmakende ego dat is als een overstromende beker, tot de rand gevuld, dan kan de Kerstvreugde vanzelfsprekend nauwelijks op.
Haar verhaal is eindeloos; een gebed zonder end; een verhaal van leed dat zich opstapelt, dat zich blijft vermeerderen, een leven lang, en dat zij erin giet bij haar toehoorders als nieuwe wijn in oude zakken, zonder aanzien des persoons....
Karikaturen, vreemde portretten en wandelende diagnoses moesten mijn "vrienden" worden......
Geplaatst in de categorie: ziekte
vrienden
32
Geef je reactie op deze inzending: