Eeuwig leven
Mijn leven is een tijdelijk verblijf in een lichaam dat schijnbaar een vorm heeft. Dit wonderlijke lijf wordt gemaakt, bestaat een tijdje en vergaat dan weer tot levende deeltjes die geen gewicht en vorm hebben. Ook ik blijf en leef, maar míjn vorm verandert. Ik ontwikkel mij en mijn vorm evolueert mee. Zo ben ik onmeetbare tijden een onbeweeglijke steen. Maar geleidelijk aan gaan delen van mijn hardheid over in zachtere. Vreugdevol strek ik als teer en kiemend plantje mijn beide armen uit naar de warmte van de zon. Mijn bloem is mijn wijsheid die ik de ander toon en waarvan ik hoop dat ook zij mijn vreugde daarin herkennen. Als ijverige hommel vlieg ik van de een naar de ander, om daar te genieten van hun nectar die ik maar al te graag deel met mijn dierbare vrienden. Mijn afgestorven plantenlijf en broze insectenlichaam worden verteerd door de tijd, maar ik leef en groei. Opgenomen in een dierlijke vorm krijg ik de ruimte om mijn agressie te uiten en uit te leven, totdat mijn bloeddorst is gestild. Als dier heb ik de vrijheid verworven om te kunnen gaan en staan waar ik wil totdat een groter en sterker leven mijn vorm heeft vernietigd. Weer ga ik over in een hogere vorm en terugkijkend zie ik dat mijn geestelijke vrijheid nog groter is geworden. Samengevoegd met andere levensvormen ben ik een menselijke ziel en in mijn onzichtbare hart legde mijn Vader een vonk van Zijn liefde en wijsheid. Deze leidt mij en laat mij ondervinden wat wijs en goed is, wat verkeerd en slecht is. Dat alles in het leven twee kanten heeft en dat ik zelf mag kiezen, omdat ik als ziel nu tijdelijk vrij ben gemaakt. Hartstochtelijk leef ik mij uit en merk dat mijn vreugde alleen maar tijdelijk is. Telkens weer zoek ik naar mijn gevoel van geluk en vrede dat ik ervoer als schijnbaar dode steen, als bladerrijke boom en als vraatzuchtig dier. Maar nu als ziel ontglipt het mij als ik mijn geluk begeer en wil vasthouden. Mijn hartstochten verschrompelen, evenals mijn lijf: een vergane uitdrukking van mijn verloren liefdes. In de eeuwigheid van mijn bestaan zonder stoffelijk lichaam ga ik verder met het zoeken naar mijn liefde die ik in mij voel, maar niet zie. Eens zal mijn liefde met haar samensmelten en dan zal ik voor altijd gelukkig zijn.
Zie ook: http://www.piramidai.nl
Schrijver: Hans de Heij, 4 juni 2010
piramidai.nlGeplaatst in de categorie: filosofie
leven
2.023
Geef je reactie op deze inzending: