Eer mijn schijnwereld
“Voorzichtig m`n jongen, anders gaat het stuk”.
“Maar zeg nu eerst even wat ’t is Opa!” Wat is nou een DV-dinges? Een digitale video dinges, zei u?”
“Kijk, geduld jongen, hier heb ik nog een stopcontact en ik heb er weer stroom opgezet. Nu kun je zien dat er duizenden mensen naar ons juichten in 2010. Echt waar, even wachten hoor.”
“Grootvader, waarom moet u stroom gebruiken, het kan toch allemaal veel gemakkelijker met licht en hologrammen. En, wie gaat er nu iemand anders toejuichen, dan ben je toch niet goed bij je hoofd. Hebben ze u zo vereerd dat ze voor u juichten? En hebt u daar zelf beelden van gemaakt en staat dat allemaal op dit ontzettend oude ding? Wat doet u ingewikkeld, ik hoef alleen maar zoek beeld Opa 2010 tegen mijn holo te zeggen.“
“Let op jongen, het apparaat werkt nog!”
“O, ja, nu zie ik het ook, dat bent u. Gek hoor die platte beelden. Allemaal platte mensen en wat jong bent u en wat hebt u nu in uw hand voor een zwart dingetje?”
“Dat, mijn beste jongen, dat was toen de modernste camera en daar maakte ik en mijn voetbalvrienden toen deze film mee. Leuk om het weer eens te zien. Ik heb er nooit meer naar gekeken sinds 2010. Ik vond het eigenlijk ook wel heel vreemd, we waren geen wereldkampioen voetbal geworden, en toch gingen al die duizenden mensen ons toejuichen! Kijk, dat noem ik pas gestoord. We waren tweede geworden en we hebben toen de Spanjaarden bijna het voetbalveld afgeschopt, maar helaas, helaas, jammer, jammer, ze wonnen toch!”
“Hoe bedoelt u, het veld af geschopt? Speelden jullie dan op een veld? Niet in een hologramtheater?”
“Ja, kereltje we speelden op een grasveld en liepen keihard achter die bal aan. Dat was nog eens sport, daar had je een ijzersterk lijf voor nodig. Niet zo`n slap puddingbroodje van een lichaam dat jullie nu hebben.”
“Ha, dat zegt u wel, maar ik ben in mijn bewustzijn met mijn holograaf in twee seconden in Zuid-Afrika. Jullie gebruikten nog die enorme herrie vliegtuigen die 100.000 liter brandstof de lucht spoten als ze van Europa naar een ander continent vlogen. Smerige stinkdingen waren het. Goed dat ze verboden zijn! En jullie moesten ook nog tien uur daarin blijven zitten, dat is pas echt ouderwets. Nee, Opa, ons lijf is prima, jullie deden wel erg moeilijk hoor. Trouwens ik vind het ook wel heel vreemd dat u staat te filmen en dat die mensen u weer filmen. Jullie filmen elkaar, raar hoor. Ik zwaai gewoon terug naar iemand die naar mij zwaait. Da’s toch veel leuker? U fronst ook nog uw wenkbrauwen en kijkt helemaal niet blij! Vond u het niet leuk soms? Eigenlijk kijkt u alleen maar het apparaatje, wat was daarop dan te zien? U kijkt niet naar de mensen en, hè, nog gekker, die mensen kijken naar hun apparaatjes die ze in de lucht houden. Vertel nu nog eens waarom ze dat deden, ik begrijp het niet Opa! Maakten jullie soms geen contact met elkaar, hebben jullie niet met die mensen gesproken? Waarom gingen jullie dan naar elkaar toe? Raar hoor allemaal, rare mensen toen! Deed u daar aan mee? Was u toen beroemd? Nu, ik heb helemaal geen beroemde Opa nodig hoor. Zullen we even samen in ons non-lokale bewustzijn naar het nieuwe virtuele bewustzijnscentrum gaan? Dan bent u zo weer echt vrolijk!”
piramidai.nlGeplaatst in de categorie: sport
voetbal
233
Geef je reactie op deze inzending: