SMAC
Gaarne uw aandacht voor het volgende. Er worden tegenwoordig te veel dingen veranderd. Verandering is prima, mits het leidt tot verbetering en dat is lang niet altijd het geval.
Neem bijvoorbeeld Smac. Vroeger zat dat in een blikje waarvan je de bovenkant kon verwijderen door een sleuteltje aan een lipje aan de zijkant te bevestigen en vervolgens rechtsom te draaien zoals men een oude wekker opwindt. Dat was een leuk en bevredigend karweitje. Het geopende blikje hield men op z'n kop en na wat knijpen en schudden verliet het blok vleesproduct de verpakking. Een kind kon de was doen. De randen van het geopende blikje waren vlijmscherp, waardoor - als je niet oppaste - een fatale slagaderlijke bloeding zeker tot de mogelijkheden behoorde, maar dat risico vond ik niet bezwaarlijk. Integendeel, het gaf wel een kliederboel, maar je was in één klap van alle aardse ellende verlost. Kortom, ik was tevreden.
Maar het mocht niet duren want de firma Unox kwam met een niéuw blikje: zonder sleuteltje en scherpe randen. En men behoeft slechts aan een lipje op het deksel te trekken en het is open. Maar als men het ondersteboven houdt kan men schudden en knijpen tot men 340 gram weegt, de inhoud weigert hardnekkig de verpakking te verlaten! Het lijkt wel of ze het hebben vastgelast! Zodat men genoodzaakt is allerhande gereedschap in te zetten om de zaak er toch nog uit te krijgen en dan blijft er van het mooie blok Smac weinig over!
Kan men dat vooruitgang noemen? Ik dacht van niet! Deze ongein zal wel het gevolg zijn van het populaire 'out of the box' denken, maar ik zou liever zien dat mijn Smac 'out of the box' kwam!
Meneer Unox: Ik wil m'n oude blikje terug! En een beetje snel graag!
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: voedsel
smac
138
Geef je reactie op deze inzending: