Timmerfrans
Wat is er toch aan Frans Timmermans wat me niet bevalt?
Frans de bewierookte Europeaan, de trots van van Rutte, het keffertje van Junker.
Schrijver van heel dunne boekjes met heel veel citaten van echte denkers.
Frans met het onpeilbare blote billengezicht, parmantig op de eerste rij bij elke topontmoeting. Een beetje op zijn tenen huppend om al die grote meneren te kunnen zoenen en omhelzen. Kirrend en koerend. Frans met zijn nadrukkelijk glanzende oranje stropdas onder dat iets te strakke pak waarin zijn zitvlak prominent kwispelend naar achteren steekt. Frans van de heldere mening, zegt geen woord verkeerd, houdt ook van rap en hip hop, is de lieveling van zijn partij en twittert. Roept de Turken tot de orde, zou het liefst in zijn eentje vrede stichten in het hele Midden Oosten. Frans die wel alle wereldtalen zou willen spreken.
Frans is de ideale misdienaar, maar in ieder interview is er een moment waarop hij een stukje wegglibbert over zijn eigen ijdelheid. Soms even vertoornd over tegenspraak of een al te kritische vraag, dan glijdt er een schaduw over zijn gezicht.
Frans houdt zijn blazoen uit alle macht onbevlekt, weet feilloos uit welke hoek de wind waait. Laat zelf geen windjes, tenminste niet tijdens een topontmoeting of misschien toch wel, maar dan heel zachtjes en vervolgens verontwaardigd om zich heen kijkend. Frans zou in de klas altijd als eerste zijn vinger opsteken en het nog weten ook. Op het speelplein, werden er voeten uitgestoken als hij voorbijkwam of was zijn tas ineens zoek.
Maar Timmerfrans is Neerlands Hoop in deze bange dagen, zet ‘m op!
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Als helderziende sjamaan kan ik feilloos zielen schouwen en ik ervoer hem als een integere en bevlogen man met het hart op de juiste plaats. Om hem aangaande zijn futiele missertjes zo negatief te bejegenen, is werkelijk unfair. Hij is een grote, verbindende factor binnen de wereldpolitiek. Het geeft geen pas om hem om wat ijdele trekken zo te kleineren.