Postzegels

In ons achterhuis stond een grijze kast.
Op de overloop tussen alle slaapkamers.
Een geheimzinnige kast.
Gemaakt van metalen ribben en asbestachtige panelen.
Zo’n 2 meter hoog schat ik, en verder 1 bij 1.

Voor mij was het een schatkist, een schatkast.
Vol met geheimzinnige en exotische voorwerpen: oude, zilveren zakhorloges, halskettingen van edele metalen, parels en edelstenen, oude documenten en certificaten uit verre landen, kleine stenen beeldjes van fabeldieren, diverse formaten tabakspijpen met toebehoren, prachtig gekleurde en gevormde schelpen en zeesterren uit de wereldzeeën, een grote koperen (lege) granaathuls, een paar schoenendozen met oude brieven en ansichtkaarten, meerdere voorbedrukte en gedeeltelijk gevulde postzegelalbums en knisperende doorzichtige zakjes met losse zegels, kortom een toverdoos, een tijdmachine en een wonderkabinet van fantasmagorisch kaliber.

Er lag ook een zinderend bloedrood, klein formaat, hardgekaft boekje op een van de kastplanken. Het bevatte zo’n twintigtal stijve bladzijden met aan beide kanten papieren richels waar losse postzegels
ingestoken waren. Dat was mijn favoriete mijmerboekje. Het is dankzij dat miniatuuralbum dat ik het magische talent ontdekte van astraal reizen. In de tijd, in de ruimte, in de ether, in de fijnstoffelijke werelden van onze collectieve geschiedenis, in de galerijen van de bibliotheek van de Akashic Records.

Er waren postzegels en gedenkzegels en verzegelzegels uit alle windstreken van de Aarde en teruggaand in de tijd tot in de 19-de eeuw. Mirakels van miniatuurkunst. Met afbeeldingen van paleizen, kathedralen, koningen en vorstinnen, kunstvoorwerpen zoals tiara’s, kronen, wapenschilden, beeldhouwwerken, schilderijen, fonteinen, pilaren; maar ook landschappen met bergen en valleien, watervallen, natuurlijke formaties, wilde dieren..
Het boekje werd mijn geheime toevluchtsoord, een wormgat in de tijd en ruimte, waardoor ik kon ontsnappen uit het beperkende keurslijf van de fantasieloze wereld om me heen, naar de domeinen van magie, mysterie en mystiek.

Nadat mijn beide ouders waren vertrokken naar de Elysische velden waar de zielen vertoeven totdat ze verder mogen reizen naar hun eindbestemming, heb ik mijn broers en zussen af en toe terloops gevraagd of ze wisten waar die albums met postzegels zijn gebleven. Telkens krijg ik gelijksoortige ontwijkende antwoorden: iemand heeft ze ooit meegenomen; ze zijn verdwenen, opgelost in de vergetelheid; een zwager heeft zich erover ontfermd; mijn vader heeft ze verkocht toen de familie in geldnood zat; een verre neef-verzamelaar heeft ze cadeau gekregen op een onbewaakt moment..

En heel af en toe krijg ik als respons opgetrokken wenkbrauwen en dito schouders, gepaard gaand met een verbaasde blik en meewarig opzij getrokken mondhoeken die lijken te zeggen: daar heb je hem weer, met zijn gedachtenspinsels:

die boeken hebben nooit bestaan..

Astraal Reizen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 2 stemmen 178