Inloggen
voeg je column toe

Columns

Vraag en antwoord.

Je vroeg me: te zeggen hoe het is, maar ik weet het niet,
je vroeg me antwoord, maar ik bleef het antwoord schuldig,
want ik weet het niet!
Ik kan je niet vertellen, hoe het is, hoe het was, hoe het zou
moeten zijn, want ik weet het niet!

Je vroeg me: hoe een jeugd verlopen zou en ik heb wel een idee,
maar kan je niet zeggen, hoe het is! Want ik weet het niet.
Is het dan bij iedereen anders, vroeg je? Ik zei: ongetwijfeld
want het gaat overal anders, maar je kunt geen appels met peren vergelijken,
dus ik weet niet hoe het zou moeten gaan, ik weet het domweg niet!

Hoe was het dan bij jou, vraag je me en ik zeg naar waarheid:
niet leuk! Net zomin als bij jou dus, maar daar verander je nu niks meer aan!
Je kunt mensen niet vergelijken, je kunt hoogstens kijken
naar wat je erna deed met je leven, terugkijken is zinloos!

Had het mooier gekund. Jazeker wel, had het beter gemoeten,
natuurlijk wel, had het anders gegaan,
was veel heel veel gewoon normaal gegaan, maar meis,
we zijn er sterker door geworden, we zijn verworden wie we zijn.

Het is inmiddels jaren geleden, we zijn er overheen gegroeid als het ware.

We hebben de tol betaald, van een mislukte jeugd,
waar je niet graag op terug kijkt.
Maar voor 1 ding kun je dankbaar zijn?
Wat is dat, vraagt ze hoopvol? Ik antwoord haar: dat je ouders
jou hebben gekregen, dat is iets om over na te denken,
want ze blijft zolang stil dat ik even denk een snaar geraakt te hebben...

Dan zegt ze, uit de grond van haar hart: je hebt gelijk!
En dat heb ik ook, dat weet ik ook en dat beseffen we beiden.

Schrijver: An Terlouw, 20 januari 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 1 stemmen 189



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)