Kom hier, lekker dier

In onze aldi staat ze vlak voor me, mevrouw F. Bloeddorstig, onherroepelijk, wraakzuchtig. Jazeker, ze had, mei jongstleden, mijn ‘Geilpraat Met Benedenbuurman’, op deze site gelezen: ‘dat viel me vies tegen, als ik uw rioolcolumnisme mag geloven, van twee kwijlende heren die zich aanstellen als puistige brugpiepers’. Bijna had ze het viswijverige ‘male chauvinist pig’ op me afgevuurd. Een dame die een appeltje wil schillen.

Meestal sta ik dan met de mond vol tanden. Ditmaal had ik een galant-verzoenende tegenzet paraat: ‘zullen we morgen wat drinken, op het terras hier om de hoek, om het te bespreken?’ Ze monsterde me van top tot teen, met pitbull-blik, maar nam mijn voorstel aan. Thuis herlas ik mijn mallotige wishful thinking over de appetijtelijk-begeerlijke buurvrouw. Ik moet in ‘n alle-vogeltjes-leggen-een-ei-stemming zijn geweest toen ik dat parkietje uit haar kooi liet ontsnappen.

Uitbundig-stralende zon, de volgende ochtend. Duidelijk, ze vond dat ze nu het volste recht had om mij een stevige verbale oorvijg toe te dienen: ‘ik vraag me af hoe het met mijn kom-hier-lekker-dier gaat, we leven op vijf meter afstand en toch zo ver van elkaar’. Lekker dier, het was voor het eerst in zeer lange tijd dat iemand mij zo betitelde en het voelde nogal denigrerend: ‘u heeft overigens de groeten van onze geëmigreerde ex-buurman, met wie u zo schalks over mij hebt gefantaseerd’. Boksers noemen zoiets een technische upper-cut. Ik hoorde mezelf alleen nog platitudes stamelen en mijn zelfvertrouwen bereikte het nulpunt...

Ze weigerde me te tutoyeren. Ik vergat mijn strategie op het gebied van verleidingskunst. Hopeloze gevallen zoals ik begeven zich makkelijk in romantische illusies. Ik had me vergaloppeerd, zonder paard, en voelde de schorpioenbeet van haar spot. Iedere macho-columnist lijkt op een geblinddoekte messenwerper. Overmoed grijpt hem vast, in de doolhof van het woordgebruik.

buurvrouw macho brug macho brugklas

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 5 stemmen 252