Kwetsbaarheid en veerkracht

In 2022 kwam ik in een moeilijke fase terecht waarin ik nogal mager werd voor mijn doen. Een persoon vond het zelfs spooky worden zei hij mij naderhand toen ik weer wat meer op gewicht gekomen was. Je verhaal doen en echt gehoord worden is niet vanzelfsprekend. Zelf had ik al snel geen behoefte meer om mijn verhaal in mijn omgeving te vertellen want naar mijn gevoel werd er niet echt geluisterd naar wat ik zei. Ook wilde ik mensen op een gegeven moment gewoon niet meer belasten. In die tijd waren er mensen die niet goed wisten wat zij met mij aan moesten vangen. Sommige mensen gingen mij mijden, anderen traden alleen bijvoorbeeld via WhatsApp in contact en wilden mijn verhaal niet echt horen met als gevolg invullingen, aannames en conclusietrekkingen die een scheefgroei in de communicatie met zich mee bracht.

Het leven is vol uitdagingen. Dit was niet de eerste uitdaging in mijn leven en altijd is er weer veerkracht geweest om deze uitdagingen te overstijgen en weer een stukje van mijn kern te ontdekken. Jezelf leren kennen stopt nooit, er gebeuren altijd dingen in ons leven waarin we stukken van onszelf mogen onderzoeken. Waar sta je, hoe ben je daar gekomen en is dit wel de juiste manier van leven voor je? Wat is er gebeurd waardoor je meer van je kern bent af komen te staan? Heb je wel gerouwd om dingen of heb je ze weggestopt onder een laag van bijvoorbeeld consumeren? De leegtes opgevuld met dingen die er niet toe doen of die slecht voor je zijn? Of in je hoofd gaan zitten om je lichaam niet te voelen? Het is allemaal zo menselijk, het niet willen voelen van de pijn. De andere kant is dat het wegdrukken van die pijn je uiteindelijk enorm in de weg kan gaan staan. Het gaat veelal niet bewust.

Wij mensen zijn complex, holistische wezens die je niet in onderdeeltjes moet willen hakken. Na jaren een complementaire huisarts te hebben gehad die inmiddels al weer enige jaren met pensioen is, was ik in die tijd inmiddels bij een reguliere arts beland die letterlijk eens tegen mij zei: ‘Ik ben niet van de emoties, ik ben arts’. Hoe hoogmoedig vond ik dit en wat een deceptie om bij zo een arts terecht te komen na mijn vertrouwde arts waar ik twintig jaar patiënt was geweest. Enige gesprekken heb ik destijds met de praktijkondersteuner gehad die mij bemoedigde en in een van onze gesprekken opmerkte dat de benodigde veerkracht om verder te kunnen in mij zat. Ook zei ze mij dat zij mij een bijzonder mens vond en dat de wereld meer mensen zoals mij kan gebruiken. Hoe mooi is het dat iemand zulke mooie woorden tegen je zegt in zo een kwetsbare periode.

In die tijd heb ik veel met de Luisterlijn gebeld, een organisatie die 24/7 bereikbaar is voor mensen die behoefte hebben aan een luisterend oor. De maandelijkse gesprekken met de praktijkondersteuner waren niet genoeg. En omdat ik weinig uren maakte in de nacht, de periode van de dag die het lastigste is in moeilijke tijden, was het fijn dat ik hen dan ook kon bereiken. Wat trof ik daar een fijne mensen en wat heb ik goede gesprekken gehad. Ook wel eens wat mindere maar dat is niet zo gek, met de ene mens klikt het beter als met de ander. Deze vrijwilligers waren mijn sparringpartner die hielpen mijn gedachten en gevoelens te ordenen zodat ik in die periode in staat was met mijn kwetsbaarheid te dealen. In sommige van die gesprekken werd mij wel eens gevraagd of het iets voor mij was om bij de Luisterlijn te komen werken. Inmiddels heb ik een trainingstraject gevolgd en ben nu zelf ook een luisterend oor voor mijn medemens. Ik vind het een eer dat ik dit werk mag doen.

https://deluisterlijn.nl/

... De Luisterlijn bestaat 65 jaar en is dag en nacht bereikbaar voor een vertrouwelijk gesprek.
Bel 088 0767 000. ...

Schrijver: Jet Rood
11 juni 2024