Leef licht
Nu onze wereld zo aan het verharden is, zijn mensen die zich hier niet in mee laten trekken en in hun zachtheid kunnen blijven zeer hard nodig. Mensen die er voor kiezen om een lichtend voorbeeld te zijn. Een schilderij dat ik gemaakt heb met daarop een vrouw op haar knieën en een kaars staan symbool voor de ontvankelijkheid van dit licht. Het licht is bedoeld voor de wereld, mijzelf, degenen van wie hun innerlijk licht gedoofd is, nog moet ontwaken of wat kracht kan gebruiken als ook voor overledenen. Licht is nodig voor al wat leeft. Een biologisch als ook een goddelijk gegeven.
Het levenslicht zien wij als sterveling voor het eerst als wij als baby ter wereld komen. Wellicht dat niet elke nieuwgeborene hier blij van wordt na in een veilige baarmoeder te hebben vertoefd. Althans dit neem ik aan maar dit kan ik natuurlijk nooit met zekerheid zeggen of het ontstane wezentje dit ook zo beleefd heeft, veilig. Licht na de duisternis, een term die op diverse vlakken onder de loep kan worden genomen. Hetzij dag na nacht, herstel na ziekte; lichamelijk of geestelijk of door geboren te worden of te sterven. Dit laatste is wel bijzonder, dat wij als mensen verwachten dat er een licht is waar wij na het sterven aankomen. Leven wij dan nu in het duister, hier op aarde? Een geestelijke donkerte, beperkt door de afleidingen in deze wereld waarin wij leven en wij moeilijk in ons hart kunnen zijn? Zien wat er werkelijk toe doet? Ook dat leven zonder lijden niet bestaat? Dat onrecht geen einde kent? Dat hebzucht, jaloezie en egoïsme moordenaars kunnen zijn?
Wanneer je te maken hebt met zaken als onrecht en lijden dan is het moeilijk om nog lichtpuntjes te ontdekken in het leven. Soms lijkt je bestaan dan eerder een zwart gat waarin je wilt verdwijnen, wensen dat je nooit geboren was. Zelfhaat, destructieve gedachten, ze doven het licht dat je bent. Hoe kan een mens zijn licht hervinden of ontdekken? Geen eenvoudige vraag en al helemaal geen eenvoudige opgaaf om je mee te bezigen. Het is vaak hard werken, mens zijn, overleven, in vrede zijn met jezelf en je omgeving, gezond blijven.
Wanneer je niet veel noten op je zang hebt, niet teveel wensen hebt, met weinig toe kunt heb je ook niet zo veel nodig. Dan heb ik het over geld, bezittingen, willen reizen en dergelijke. Op reis kun je ook in je innerlijk. De schoonheid aanschouwen van bijvoorbeeld de natuur, een foto of schilderij, genieten van vogelgezang of een tekst die je raakt of de smaak van lekker eten. Het hoeft allemaal niet zo moeilijk te zijn. Wel vraagt het van je dat je goed voor jezelf zorgt want je hebt hierbij wel je gevoel en je zintuigen nodig. Gezien er vele mensen in onze samenleving middelen nodig hebben om zich staande te houden en deze de gevoelens en zintuigen onderdrukken en dempen schat ik zo in dat het dan wat lastiger ligt om die innerlijke reis aan te kunnen gaan en hiervan te genieten. Ik gun het deze mensen enorm om van die last te worden bevrijd, het zal hun leven verrijken.
30 oktober 2024
Geplaatst in de categorie: filosofie