Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Werken

Vandaag fietste ik naar kantoor, ja u leest het goed, ik ben bijna 62 jaar en ik ga nog naar kantoor. Nou vooruit, niet elke dag, ik werk alleen op dinsdag en woensdag, want ik ben een deeltijdvutter. Maar als ik half juni neer strijk op een Franse camping, dan kom ik allemaal fulltimevutters tegen. Die kijken mij dan meewarig aan: “Zo, werk jij nog?”. Alsof ik een bijzondere diersoort ben! Ja, ik werk nog en ik vind het ook nog steeds leuk. Daarnaast doe ik ook het één en ander aan vrijwilligerswerk, kerkelijk en maatschappelijk. Ik ben dus een bijzondere diersoort.

Hoe bijzonder, dat ga ik u uitleggen. Ik ben op mijn 16e begonnen met werken. Dat kwam zo: mijn vader had een bakkerij en ik ging naar de HBS (Hogere Burger School). Voor de jongeren onder ons, dat was een soort mix van HAVO en VWO. De combinatie van meehelpen in de bakkerij en studeren aan de HBS bleek geen succes. Dus ik sneuvelde na een jaar of drie op die HBS en ging aan het werk in de bakkerij van mijn vader. Vrees niet, het is later allemaal weer goed gekomen, via allerlei deeltijdstudies MBO en HBO, enz.

Ik neem dus al 45 jaar deel aan het arbeidsproces. En daar zit nu juist het probleem, want Nederland is in een hoog tempo aan het vergrijzen. Jongeren moeten straks voor ouderen de kost verdienen. Maar als het zo door gaat, dan zijn wij oudjes straks met veel meer dan jullie jongeren. Dus gaat een steeds groter deel van jullie inkomen op aan de zorg voor ons. Nu denken de politici dat jullie dat niet leuk zullen vinden en daarom moeten wíj langer doorwerken. Vut en prépensioen zijn afgeschaft en de pensioenleeftijd moet omhoog, naar 66 of 67 jaar.

Maar over één aspect hoor ik bijna niemand. Van jongeren wordt al een tijdje verwacht dat zij langer studeren, voordat zij zich melden op de arbeidsmarkt. Zeker voor hoogopgeleiden geldt, dat de start van hun werkzame leven ergens plaatsvindt tussen hun 25e en 30e levensjaar. Het is dan ook niet meer dan billijk dat deze mensen minimaal 40 jaar aan het arbeidsproces deelnemen.

Als je echter bijvoorbeeld op je 17e aan het werk bent gegaan, dan moet je volgens de nieuwste inzichten toch minstens 50 jaar werken voordat je met pensioen mag. U voelt hem al aankomen, dat is een grove onrechtvaardigheid. Hoogopgeleiden mogen eerst op onze kosten lang studeren (en/of feesten) en dan ook nog eens een flink aantal jaren korter werken dan lager opgeleide mensen. Terwijl lager opgeleiden hun hele leven doorgaans fysiek zwaar werk doen. De conclusie is duidelijk, het aantal gewerkte jaren moet bepalend zijn voor het tijdstip om met pensioen te gaan en niet de leeftijd.

Ruggen slijten nu eenmaal sneller dan hersens, hoewel sommige politici het levende bewijs zijn van het tegendeel.

Schrijver: Watze Elgersma, 10 november 2006


Geplaatst in de categorie: werk

4.0 met 30 stemmen 1.660



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Robert Feenstra
Datum:
13 november 2006
Email:
Beste zager,

Ik ben het helemaal met jouw stelling eens.
Dus als ik het goed begrijp, mag ik van jou volgend jaar stoppen met werken.
Ik werk dan namelijk 40 jaar.
Kun je dat misschien voor mij regelen?
Naam:
Demi Blume
Datum:
10 november 2006
Email:
Lieve Opa,

Mooi stukje, wel een beetje ingewikkeld voor mijn leefdtijd.
Leuk om zo iets te weten te komen over u,
dat wist ik allemaal nog niet!
Ik ben apentrots op u.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)