Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Handen schudden

Wij Nederlanders zijn over het algemeen best vriendelijk, we groeten bekenden op straat en steken daarbij soms zelfs de hand op. Dat gaat kennelijk niet altijd vanzelf, vandaar dat men in Rotterdam groetzones heeft bedacht. Belachelijk natuurlijk, want groeten moet gewoon zijn en niet opgelegd via speciale borden. Nu ken ik een plaats waar dat inderdaad het geval is, alleen is er een klein probleem, mijn vrouw wil daar liever niet meer met mij naar toe.

Nee, dat betreft niet de Wallen in Amsterdam of - meer provinciaal - het Spijkerkwartier in Arnhem, als je daar wordt begroet, heb je thuis iets uit te leggen. Nee, ik zal het maar eerlijk bekennen ook Tiel kent een ‘no go area’: de zaterdagmarkt! Wij kopen onze kaas al geruime tijd niet meer op deze markt, maar bij een kraam ergens op een winkelcentrum in een buitenwijk.

Die markt in Tiel zal niet veel anders zijn dan andere weekmarkten in ons land, bloemen, fruit, stoffen, vis en natuurlijk kaas. Alleen lopen er bij ons veel Marokkaanse- en Turkse-Nederlanders op die markt, dat is geen verwijtbaar gedrag, ze wonen in Tiel en doen op de markt gewoon hun boodschappen. Veel van die mensen kennen mij, want ik beweeg mij vaak in hun kringen.

De Tielse markt is dus mijn groetzone en dan blijft het niet bij handopsteken, nee, dan worden er handen geschud, waarna omstandig wordt geïnformeerd naar mijn welstand en die van mijn vrouw en (klein)kinderen. Ik ken de rituelen en doe met veel genoegen aan de plichtplegingen mee. Kortom, ons marktbezoek kost doorgaans veel tijd, tijd die mijn vrouw soms liever elders doorbrengt.

Toch wil ik u een belangrijk onderdeel van dat handen schudden niet onthouden, een detail dat mij voornamelijk is opgevallen bij mijn Marokkaans-Nederlandse vrienden. Zij bewegen hun hand, na het schudden, bijna als vanzelfsprekend in de richting van hun hart. Uiteraard heb ik een insider gevraagd naar de betekenis van dit gebaar. Zijn uitleg was even eenvoudig als duidelijk: ‘Ik sluit je in mijn hart’.

Je kunt van die Tilburgse imam, Ahmed Salam, zeggen wat je wilt - foute denkbeelden, fout gedrag - helemaal mee eens, maar hij had een punt toen hij destijds weigerde Rita Verdonk een hand te geven. Hij had echter ook toen niet moeten liegen: ‘Mag niet van mijn geloof’, maar: ‘Ik wil je niet in mijn hart sluiten’. Op de markt in Tiel of waar dan ook, ik zal Ahmed Salam geen hand geven! Rita Verdonk trouwens ook niet!

Schrijver: Watze Elgersma, 6 april 2007


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.2 met 19 stemmen 697



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)