Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Supermarché

Bij ons in de Betuwe kom ik doorgaans maar één keer per week bij onze plaatselijke grootgrutter, maar helaas heeft de koelkast van een caravan een beperkte inhoud, dus moeten wij in Frankrijk minstens eens in de twee dagen naar een supermarkt. Nu heb je die in vele maten en soorten: van Leclerc tot Geant en van Carrefour tot Intermarché, één ding hebben al die zaken gemeen, ze zijn groot!!!

En ze verkopen er van alles, supermarkten in Frankrijk zijn combinaties van Albert Heijn, C 1000, Hema, V en D, Blokker, etc. maar dan tien keer groter. Je kunt er werkelijk voor alles terecht, van een simpel stukje elastiek tot de meest luxueuze zwembaden. Vooral de visafdeling heeft mijn bijzondere belangstelling, al dat lekkers, mooi uitgestald op ijs: moten zalm, halve tonijnen, bergen roze crevettes, ze stralen mij tegemoet.

Tegenwoordig weet ik vrij goed wat ik wil hebben en ik kan dat ook heel aardig in het Frans duidelijk maken aan het bedienend personeel, maar jaren geleden, in Bretagne, was dat wel anders. Mijn vrouw ging naar de kleine plaatselijke supermarkt en had na lang wikken en wegen haar keus gemaakt. Zij wees een stuk vlees aan en beduidde de slager dat zij daarvan drie schijfjes (tranches) wilde – onze jongste dochter ging toen nog mee – waarna de slager met een vervaarlijk mes aan de gang ging en ziedaar: trois échines.

De karbonaadjes - want zo iets was het - smaakten voortreffelijk en dus werd de volgende dag opnieuw de slager aan het werk gezet. Apentrots stonden wij voor zijn toonbank met drie vingers omhoog en als uit één mond klonk onze bestelling: trois échines! ’s Avonds lagen er weer drie karbonaadjes te sudderen op de barbecue. Voldaan werd er afgewassen, maar we besloten om de volgende dag toch maar eens iets anders te gaan eten.

Wij vervoegden ons weer bij dezelfde supermarché – een andere was er niet in dat dorp - en de slager zag ons al van verre aan komen. Hij zwaaide met het bekende grote mes en riep: ‘bonjour messieurs-dames, trois échines’ en in een ommezien lagen er weer drie van die karbonaadjes voor onze neus. U begrijpt het al, ik heb de rest van die vakantie échines gegeten en me heilig voorgenomen op Franse les te gaan en bovendien vooral vis te gaan eten. Bon appétit!

Schrijver: Watze Elgersma, 29 juni 2007


Geplaatst in de categorie: vakantie

4.3 met 10 stemmen 701



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)