Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Man in gracht

Een tijd terug moest ik eens iemand te woord staan die mij wilde bevragen over mijn woonplaats. Ik was verbaasd, omdat ik me niet bewust was van de bijzonderheid van onze, weliswaar oude, maar toch niet zo indrukwekkende stad in de Betuwe. De man was statisticus, hetgeen mij argwanend had moeten maken. Immers, een statisticus is iemand die een rivier doorwaadt die gemiddeld één meter diep is en prompt verdrinkt. Van dat soort dus.

Volgens deze pseudowetenschapper had mijn woonplaats een unieke positie op de kaart van Nederland. Wij zijn hier eigenlijk Nederland in het klein. Tenminste als het gaat over de demografische, sociale, economische en huisvestingskenmerken van individuen, gezinnen, huishoudens, wooneenheden, etc. Mijn statisticus had niet alleen argumenten, hij had ook heel mooie grafieken en tabellen en als het er een beetje goed uit ziet, dan ben ik al gauw verkocht.

Sindsdien hebben we hier televisieploegen, krantenjongens (en - meisjes) en ander verdwaald volk over de vloer gehad. Allemaal wilden ze ‘Nederland in het klein’ in beeld brengen. Tip: wil je een straatinterview, onze Waterstraat is een prima locatie, er is altijd wel een voorbijganger bereid om een dom, nietszeggend antwoord te geven op een al even domme, nietszeggende vraag. Het is mij nog altijd een raadsel waarom verslaggevers straatinterviews maken.

Zo ook het afgelopen weekeinde, toen er een man in de gracht bleek te liggen. Hij was in het water gevallen en verdronken, dat was wel duidelijk. De politie had weinig te melden, men had de ‘zaak’ in onderzoek. Daar hadden onze persmuskieten natuurlijk niets aan. Dus klampte een verslaggever van Omroep Gelderland een passerende mevrouw aan. De dame in kwestie was natuurlijk helemaal van slag, niet van de verdronken man, maar van de camera. Zij sprak de gedenkwaardige woorden: “Zoiets verwacht je niet bij ons, ja in de grote steden, daar gebeurt zoiets wel vaker, maar hier bij ons?” Dat werd dus uitgezonden.

De Gelderlander maakte het nog bonter, door te melden dat één van de omstanders had gezien dat de man in een zak was verpakt en dat zijn handen bij elkaar waren gebonden. Een check bij de politie had dit indianenverhaal natuurlijk meteen kunnen ontzenuwen, maar nee, het kwam gewoon in de krant. U ziet, het is bij ons inderdaad Nederland in het klein, of liever gezegd op z’n smalst.

En de man in de gracht? Dat was een plaatselijk bekende zwerver, die luisterde naar de naam Hennie Hollen, een triest einde voor een triest mens, moge hij rusten in vrede.

Schrijver: Watze Elgersma, 3 augustus 2007


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.1 met 19 stemmen 805



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)