Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Trots, het zevende gevoel

Trots, een merkwaardig begrip. Als je dat woord intikt op Google, dan krijg je 2.360.000 ‘hits’. U zult het mij vast niet euvel duiden dat ik weinig behoefte heb gehad om die allemaal aan te klikken. De eerste paar duizend zullen ongetwijfeld verwijzen naar Trots op Nederland, en daar is tegenwoordig onvermijdelijk ene Rita Verdonk aan verbonden. Nee, ik ben op zoek naar de echte inhoud van het begrip trots.

Trots, is een emotie, zo heb ik begrepen en dat ben ik op slechts weinig dingen, maar des te meer op bepaalde mensen. Zo ben ik trots, ja zelfs apetrots (ik volg de spelling van het Witte Boekje) op mijn dierbare echtgenote. Zij zal liever niet zien dat ik hier publiekelijk kond ga doen van de diepere redenen en dus doe ik dat ook niet. Verder ben ik buitengewoon trots op mijn prachtige dochters. U weet uit mijn eerder columns dat de ene een gedreven docente Nederlands is en de andere een talentvolle verkoopster. Geweldige meiden!

Waar ben ik dan nog meer trots op? Tja, dan zijn daar mijn kleinkinderen. Toen ik jaren geleden eens met een paar van hen liep te winkelen, werd ik begroet door een oudere Turkse vriend. Hij wist niet dat ik inmiddels al de status van grootvader had bereikt en hij dacht dat ik met mijn kinderen op stap was. Toen ik hem onze relatie had uitgelegd, boog hij als een knipmes en noemde mij Dede, de Turkse eretitel voor Opa.

Ik weet nog goed hoe ik mijn weg vervolgde: de armen om mijn kleinkinderen geslagen, maar wel met het hoofd omhoog, rechte schouders en de borstkas opgezet. Ik had een hoge status bereikt dankzij het hebben van kleinkinderen en daar was ik maar wat trots op. Trots is dus, zo begreep ik, een afgeleide emotie, die je te danken hebt aan anderen. Niet zelf verdiend, maar min of meer cadeau gekregen. Zou Rita Verdonk dat wel weten?

Sinds jaar en dag kennen psychologen de mensheid zes universele emoties toe: woede, walging, angst, verbazing, verdriet en geluk. Als enige positieve emotie zou de basis-emotie geluk alle andere prettige gevoelens omvatten. Maar trots is echt een aparte emotie met eigen signalen. Uit stapels foto's pikken proefpersonen de trotse mensen er zo uit. De kin enigszins omhoog en de ruime borstkas met rechte schouders. Pas als ergens nog een afgelegen, afgezonderde stam wordt gevonden die trots op dezelfde manier uit, dan is de toetreding tot de universele emoties officieel.

Schrijver: Watze Elgersma, 26 oktober 2007


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.6 met 9 stemmen 557



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Edwina
Datum:
13 november 2007
Email:
edwinafeenstrahotmail.com
Geweldige column! ;-)
Naam:
Jan Bontje
Datum:
27 oktober 2007
Een uitstekende column! Prachtige mix van gebruik van een veel te ruim woord in die zéér bepaalde (= 'door palen omheinde', dus beperkte, d.w.z. kortzichtige) context en het zeer persoonlijke trotse gevoel dat je als opa kunt hebben. Pluim!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)