Dank u dames...
Ik kreeg de jaarafrekening van het Energiebedrijf in de bus. Een leuk bedrag zou op mijn rekening worden teruggestort. Het maandelijks bedrag had ik zo hoog mogelijk gehouden om een spaarpotje aan te leggen. En dat was dus wonderwel gelukt.
Op economisch- en milieuvriendelijk gebied valt mij weinig aan te rekenen. Ik doe de was op goedkope tijden. Ik wacht tot de meter 'klik' zegt; dan pas kom ik in actie. Strijken doe ik bijna niet; ik vouw. Ik brand spaarlampen en de radiatoren in de woonkamer gaan een uur voor bedtijd uit. De overige radiatoren zijn in al die jaren nog maar nauwelijks aan geweest. En de plaat in de badkamer heb ik er met de verbouwing uit laten slopen. Daar is het altijd behaaglijk warm, want die grenst aan de meterkast. Ik ben zelfs zo zuinig dat het Bedrijf me inmiddels wantrouwt. Vorige maand hebben ze nog een mannetje op me af gestuurd, om de meters te controleren. Ik sta daar niet op de groene, maar op de zwarte lijst, want echt wijzer worden ze niet van mij.
Twee maanden later realiseerde ik me dat ik nog steeds niets had gehoord. Ik bekeek mijn bankafschriften, maar er was nog geen cent bijgeschreven. Verontwaardigd belde ik het Bedrijf en ik kreeg een alleraardigste mevrouw aan de lijn. Ik vroeg wat dat voor een Bedrijf was. En hoe zoiets in hemelsnaam kon worden vergeten. Ondanks mijn boosheid bleef de mevrouw vriendelijk. Ze toonde begrip en beloofde er zo snel mogelijk werk van te maken.
Maar twee weken later was er nog niets gebeurd. Ik belde weer. En ook deze keer kreeg ik een vriendelijke dame aan de lijn. Ik deed opnieuw mijn verhaal en ze begreep mijn toorn. En ook zij beloofde er direct achter aan te gaan.
De andere dag lag er een afschrift in de bus, met daarop het bewuste bedrag. Dat is snel, dacht ik nog, lijkt Overtoom wel. Gisteren gebeld en vandaag al op mijn rekening. Jammer dat ik haar naam niet had genoteerd, dan had ik haar nog even kunnen bedanken.
Het voorval was ik al lang en breed vergeten toen er twee weken later opnieuw een afschrift in de bus gleed. Ik was verbijsterd. Niet wat dat afschrift betrof, maar het bewuste bedrag was voor een tweede keer overgemaakt. Beide dames hadden dus gedaan wat ze hadden beloofd. Vreemd, maar ik was opeens meer dan tevreden over dat Bedrijf.
Er knaagde alleen een pietsie spijt dat ik niet nog een keertje had gebeld...
versatel.nlGeplaatst in de categorie: bedankt
energie
732
Geef je reactie op deze inzending: