De wil van Michelle en Guusje
Hij rookte de laatste maanden weer een beetje erkende hij 10 juni.
In 2006 gestopt na eenentwintig jaar. Sindsdien Nicorette-kauwer op stille momenten buiten beeld. Nu licht aangeslagen, hij kon het maken bleek bij de verkiezingen.
Barack ‘was ooit een zware roker’ reageerde zijn arts publiek. Hij stopte omdat en toen Michelle het niet vond passen in het profiel dat haar man moest gaan uitstralen! Haar Mr. President liet Malia Ann (1998) en Natasha (2001) niet meeroken. Volgens het laatste nieuws wordt hij alsnog nu ‘incidenteel paffend’ de 20e januari president.
Eerder had Obama’s staf Michelle op andere punten al overtuigd.
Geen makkie. Na de geboorte van Natascha voelde ze zich afgewezen en diep vernederd. Verscheurd achtergelaten door haar carrièrebeest na zijn senaatszetel in 2004. Zo voelde het.
Kantje boord maar zij kwamen weer tot elkaar. Michelle bedong gedeelde verantwoordelijkheid in zorg en opvoeding. Die garantie moest ook recht overeind blijven om de race aan te gaan.
Barack's rookgedrag speelde tijdens de campagne. Niet het merk – Marlboro en nooit de bezwaarlijke Gauloise, sinds 2004 bekend. Dat hinderde John Gibson van Fox News overigens niet nog in januari 2007 van ‘a dirty little secret’ te spreken. Geen foto toonde dat hij rookte! Gibson maakte zijn punt: 'What else do we not know about Barack Obama?' Rechtse stemmingmakerij.
(John H. McWhorter, zelf zwart, ging in die discussie v/h Manhattan Institute een stap verder. Zijns inziens zou rechts Obama glad negeren als hij geen donkere huidkleur had. Een stelling waar Gibson niet op inging.)
Het was echter Obama's ‘doorrookte stem’ die nota bene partijgenoten tot ‘smoking issue’ probeerden op te fokken. Door gebrek aan politiek verleden is de kandidaat één brok vaagheid sprak het Democratische establishment. Waarbij dus zelfs zijn ‘betoverende stem’ inzet werd: ‘Wie weet wat over blijft als Mr.Obama stopt met roken….‘
Of Obama die vrees deelde is onbekend. Een stem is een hoogst persoonlijk attribuut. Die als uniek herkenbaar blijft. Gevormd in een eigen levensgeschiedenis. Daar kom je niet aan.
Of toch wel. Kijk ons rookverbod. Hoe overtuigend correct ook vertolkt: het is een vergaande inbreuk in de persoonlijke levenssfeer. Veel vrouwen vallen op doorrookte stemmen. Het is niet duidelijk of en hoe die voor wie zonder roken haalbaar is. Waarschijnlijk voor grote groepen niet.
Een gevolg van een politiek correcte keuze! Dat wordt pas echt duidelijk bij de vraag waarom er geen sprake is van een wet op vlees- vis- benzine- of alcoholconsumptie. Terwijl een veel hogere urgentie makkelijk te beredeneren valt.
De anti-rook-ingreep is te vergelijken met de invoering van de eenheidstijd in 1909. Ook toen werd volgzaam het eigen bestaan overhoop gegooid. In een beetje plaats leefde je nog in je eigen tijd.
Dat gaat maar door die steeds ingrijpender overheid. We zien zien het ook bij de bankcrisis - Bush Sarkozy Bos, ze doen het allemaal. Terwijl diezelfde overheid toch in nota's voor cultuur onderwijs etc. een natuurlijker gespreide minder ontvoogde samenleving zegt na te streven. Overal!
Tegelijkertijd is J.J. Rousseau weer intellectueel en vogue. De Zwitserse horlogemakerzoon die zijn klokje wegsmeet om de tijd natuurlijk plaatsbepaald te beleven.
Hoe pijnlijk flirtte Minister Guusje ter Horst daarentegen (Playboy-december) met de staat, die ze voortaan als eerste de jeugd gewenst gedrag bij wil laten brengen. Het is over en uit met het gezin.
Merkwaardig diep ontroerd wordt ze plots als de interviewers in haar meer de ‘zorgzame moeder’ dan een progressieve politicus zien. Bijna huilerig staat het er: 'dat heeft nog nooit iemand tegen me gezegd’. Goedgekeurd door de perswakers van het ministerie! Arme Guusje weer thuis achter de Haagse gordijnen, arme interviewers!
Dat was haar enige ‘blote moment’. Een inkijk die op een diep gemis lijkt te wijzen. Ze houdt ons over haar eigen leven ver op afstand, laat niks los. Niet op de foto niet in verhaal. Mag men niet meer verwachten van deze knappe vrouw die eerder geen blad voor de mond nam? Deze onderdaan kwam anyhow in verzet!
Wellicht dat daardoor juist extra opviel dat de vroeger zo spitse Guusje geen moment tussen gemeenschap staat en samenleving onderscheidt. Jammer voor haar ook. De indruk ontstaat nu dat zij de Berlijnse Muur niet heeft zien vallen.
Geplaatst in de categorie: familie
rookgedrag
1.196
Geef je reactie op deze inzending: