Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Passages

Ziet u dezer dagen toevallig bij de ingang van het Amsterdams CS een bejaarde, kalende man met hemelse blik, zoals een man met missie en vest vol explosieven blikt, al heb ik nog zoveel schijn tegen, ik ben het niet.
Het is Jan Donkers voortijdig weggelopen uit een Volkskrant-interview gister met Gert J. Peelen. Over de herdruk van zijn ‘Zo Dicht bij Amsterdam’ waarin hij nu nog schrijnender het achterstandsgevoel van Amsterdam-Noord verwoord. In de hoofdstad wonen maar er niet bij horen voelen.
Amerikanist Jan lijkt namelijk nu pas echt herrezen uit wat Peelen Amsterdams Siberië noemt.

Na stopzetting van zijn radioprogramma ‘Gonzo’s Last Stand’ zag men het al aankomen. Die moest los om te overleven. Hoewel blijmoedig en opgewekt las Jan geblust voor over ‘zijn’ Noord in het Witte Kerkje van Holysloot. We mochten daar zondag 8 juni 2008 samen voor inlopers een Nescio-middag en Open Podium voor dichters presenteren. Ter gelegenheid van De Kunst-Atelierroute Boven ’t IJ, tussen prachtige sculpturen van Saskia de Rooy. Hij klaar om hoogleraar te worden in het beroemde Berkeley, Californië USA. Misschien vatte hij daar moed om zijn historische miskenning meer smoel te geven.

Ook de vrouw van de Wedstrijdsecretaris zag het aankomen. Dat lieve mens draait precies als Jan al een eeuwigheid platen in Hilversum. Meer aangepast dan Donkers, ze draait ook steeds nieuwe. Waar onze ledenstem danig onderdoor gaat. Ze draait thuis de ganse dag hard proef en als je voor zaken belt dan moet je er bovenuit schreeuwen. Hoewel de secretaris zelf zegt dat het aan zijn doofheid ligt. Die kan trouwens een aardig potje kan dichten, lees zelf:

‘De vrouw die’k het heftigste minde
Haar ogen zo bruin als een hinde
Schrok zich dood van de spoed
Van mijn hand in haar goed
Want zij hield niet zo van dat gezwinde’

Zijn boek viel open bij een geschil over opstellingen in competitieverband. Snel gejat en genoteerd, zelf wil-ie er niks van weten. Ze waren niet thuis maar op de hoek bij de Dapper liep een gezamenlijke oude bekende, Arie Anekdoticus. Voor het laatste nieuws.

Hij vertelt over een Penvergadering bij een echte professor toen alle professoren nog in de stad woonden. Ze kwamen er niet uit of de vier Friese Penleden een eigen Pen-Centrum mochten vormen. Lang geleden dus en de dichter aan tafel deed snurkend een tukkie. Hij schrikt wakker en zegt ‘Van Vriesland ziet de Friezen dus niet zitten.’
De hele vergadering lag krom en de voorzitter hamerde af. Alfred Kossmann, schrijver en criticus zag dat het buiten stormde. Hij vroeg de poëet naar zijn bestemming. Die antwoordt ‘Een cowboyfilmpie pakken op de Nieuwendijk. Kunt u mij een duwtje geven?’
En Kossmann heeft hem toen het hele eind naar de film geduwd tegen de wind in. Wie was die dichter die niet meer rechtop bleef staan?
Het blijkt J.C. Bloem in ‘De mannen waaruit ik besta’ van Kossmann.

Tabe Bas is niet meer. Hij zong prachtig en ik mocht er enige zomers van meegenieten. De ramen open een portiek verder. Zijn stadsdeeldichter Karel Grazell zag hem nooit maar kwam hem toevallig op de Meir in Antwerpen tegen. En kon toen eindelijk de vraag stellen: ‘men zegt dat je de enige Nederlander was, die ooit Hein Donner met snelschaak versloeg, en nog wel twee keer. Is dat zo?’
‘Ja’, antwoordde Tabe, ‘maar er stond een man bij te kiebitzen en toen Hein z’n koning voor de tweede keer omlegde, schudde die man z’n hoofd en zei: die Donner is toch heel wat zwakker geworden.’ *

Bas was ontwapenend een aanstekelijk enthousiast. Enige maanden geleden nog stond hij in de bibliotheek Roelof Hart. Hij kwam meteen weer een praatje maken. Ik ben hem dankbaar niet primair omdat hij me wees op bij voorbeeld ‘De Verdediging’ schaaknovelle van Nabokov. Hij was een man van de straat die zomaar enthousiast tegen vreemden praatte. Geen muren om zich heen, een steeds zeldzamer mensentype waar ik grote waarde aanhecht. Voorbeeld ook. Als je ziet waar hij in gestaan heeft – en toch geen publiciteitsdier.

Zondag 8 februari om 14.30 uur is er een samenzijn aan hem gewijd in de Duif – Prinsengracht 756 in A’dam.


* Lees Karel op www.zuidelijkewandelweg.nl/ingezonden/087.htm


Zie ook: http://www.zuidelijkewandelweg.nl/ingezonden/087.htm

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 7 februari 2009


Geplaatst in de categorie: individu

3.4 met 7 stemmen 253



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)