Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Hollandse etenstijd

Zo rond een uur of vijf wordt het onrustig op het Nederlandse strand. Hier en daar beginnen vrouwen hun kinderen te verzamelen. De klok van zes begint in zicht te komen, dus etenstijd. Die Hollandse gewoonte zit bij velen diep ingebakken. Mussen kunnen dood van het dak vallen en sneeuwbuien kunnen voor ellende zorgen. Het maakt de doorgewinterde Hollander niks uit. ‘Zomers zit-ie in de tuin en ’s winters onder de schemerlamp, dat wel. Maar er zal om zes uur gegeten worden!

Op het strand doet een ouder echtpaar zonder kinderen mee aan het ritueel. Even een licht knikje naar elkaar en dan opstaan. Geroutineerd en zonder een woord te spreken werken ze hun programma af. Hij wurmt de haringen van hun tentje uit het zand, rolt de touwtjes op en vouwt het tentje keurig dicht. Zij pakt de koelbox in, schudt de handdoeken uit en vouwt ze ook keurig netjes op. Hij kijkt een moment zoekend rond, maar zij heeft het al gezien. Een van de haringen ligt nog in het zand en ze wijst hem de plek. Daar gaan ze, op weg naar hun dagelijkse maaltijd om zes uur.

Een paar strandkuilen verder probeert een vrouw haar kinderen uit het water te krijgen. Maar die hebben nog geen biologische klok ontwikkeld. Moeder heeft ook haar eigen moeder mee. Die zit verderop en wordt helemaal onrustig, want de klok van zes komt nu gevaarlijk dichtbij. Als een roofdier spert de oude vrouw haar ogen open en volgt elke beweging van kind en kleinkinderen. Ze schuift onrustig heen en weer, gaat dan moeizaam staan, steunend op haar wandelstok. Om de paar minuten kijkt ze op haar horloge. “Carla!”, roept ze een paar keer, want ze houdt het bijna niet meer uit.

Kwart voor zes. De grote leegloop is op gang gekomen. Overal zie je mensen die haastig hun spullen verzamelen, parasols inklappen, tenten opvouwen en koelboxen inpakken. Jengelende kinderen moeten zoeken naar resten speelgoed in het zand. En jawel, daar komt Carla ook eindelijk aan, met twee onwillige kinderen die ze meesleept over het zand.
“We moeten opschieten”, zegt oma een beetje bits. “Anders wordt het zo laat”.
Klokslag zes ziet het Nederlandse strand er anders uit dan een uur eerder. Hier en daar zijn wat mensen gewoon rustig blijven zitten. Ik ben benieuwd of dat allemaal buitenlandse toeristen zijn.

Schrijver: Rob Chevallier, 10 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: vakantie

3.0 met 5 stemmen 625



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)