Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Asterix en de Romeinse Reflex

Piet: ‘Hij speelt het leuk maar niemand weet wat er in zijn kerstboom hangt. Neem van mij aan, hij heeft ’t steeds laten druipen. Naar het buitenland, naar z’n familie. Steeds ’n druppie – zoals wij vroeger de levertraan. Vrienden heeft de bankier niet zeggen ze maar wat dacht je wat. Op papier echt wel. In verre oorden – Barbados Trinidad voor mijn part in het gat van Bermuda – als de Grijpkerker het op vakantie maar kan opvissen. Valt het geld met bakken uit de lucht, zeg niet dat het stroomt. Althans niet bij Dirk. Die liet ’t droog vallen en je zag er niks meer van.’

Riet: ‘Ach jij met je rare praatjes. Je hangt weer de wijsneus uit ten koste van gerenommeerde succesnummers. Afgunst. Maak zelf ‘ns wat. Hij kon z’n vrouw tenminste behoorlijk schoenen laten kopen. Ik hoorde van m’n broer Hans over Joop uit zijn vriendenkring. Diens vrouw werkt in de schoenhandel van Schagen. Daar kwam Baukje langs. Niks chauffeur, ze reed zelf. Altijd eenvoudig gebleven, zoals in de krant.’

Piet: ‘Laat je niet door haar schone schijn beetnemen.’
Riet: ‘ Ze kon geen schoen kiezen, echt aangrijpend – heeft ze alle paren genomen, elf stuks. Voor reserve. Logisch toch – ze dacht toen nog aan recepties en diners met ministers. Echt zielig. Bij sjieke lui kun je niet altijd in dezelfde schoenen aankomen. Wist Baukje veel dat ze zo gauw zouden worden uitgekleed. Nee dan kun je beter gewoon arm blijven denk ik soms. In m’n eigen.’

Piet: ‘Ach vrouw praat toch niet zo. Dom dom dom. Van die schoenen weten we toch. Ze koopt al jaren elke week schoenen op alle markten van Den Helder tot Enkhuizen. En misschien tot ver daarbuiten. Marokkaans opgedirkt en met een hoofddoekje op. Dan ken je de markt niet - ze keken in d’r ogen – Fries blauw. Ze noemen haar daar al jaren Lady Baukje Campina. Naar de weduwe Campos van de Filippijnen. Jeweetwel de fameuze schoenenkoningin.’

Riet: ‘Hou toch ‘ns op. Niks is goed of jij vlekt erop. Een vuilspuiter ben je. Kijk ‘ns naar jezelf. Al ben je tien maal vader van mijn kinderen, nooit heb ik het echt gepikt. Je ziet niks goeds in de mens en dat zeg ik al ja…’

Piet: ‘Echt waar Riet, geloof me nou. Ze dekken melkander. Het oude polderliedje. Neem dat museum. Zo groot als ‘t Van Gogh. Komt de ABN/AMRO zogenaamd meteen leeghalen. Terwijl ze op tv zelf zeggen dat het op ’n paar Freuds en Kochs na waardeloze troep is. Aan m’n hoela - ja Dirk is gek. Heb jij gezien dat ze op de vloer klopten? Neem van mij aan – dubbele bodem dat hele museum. De Rembrandts liggen onder de grond. Afgesproken werk om niet te kloppen. Heb jij ze zien kloppen?
Ze knikt nee en hij zegt ‘Nou dan.’

Riet: ‘Waarom spreek je dan meteen kwaad? Misschien zijn ze helemaal niet van hem. Dat ze zich samen opofferen voor de gemeenschap. Dat die minister met die hoed waarvan buurvrouw Trees zegt die kan zo zelf in de kunst op tv met Mistral het hem gevraagd heeft. Een hele eer toch om onze grootste kunst veilig te bewaren. En waar kan dat beter dan hier? Er zit toch weinig crimineels in Westfriesland tussen ons soort eerlijke mensen. Trouwens, dat zouden we toch gezien hebben, een gat eerst diep in de grond. Nee de mensen en jij ook zijn vals.’

Piet: ‘ha ha’ (lacht hatelijk) ‘Ze werken 's nachts. Dan slaapt het gewone volk.’
Riet: ‘Lach jij maar. Hij is niet voor niks kind aan huis bij Jan Peter. Gezinsmensen onder elkaar daar kun jij nog wat van leren. Hoewel mij het leven weer bevalt sinds ik bij jou voor dat stukkie mensheid de moed opgaf. Alles wat de Scheringaatjes overhielden ging naar de sport. Zodat die jongelui vrijuit konden voetballen en schaatsen voor het land. Dat wordt nu grienen met de lamp uit. Jij geeft Dirk en Bau straks toch de schuld als ze geen cup hebben en op de 500 meter vallen. Daar ken ik je lang genoeg voor lekkere schat van me.’

Piet: ‘Grrr dan heb ik nog een nieuwtje voor je. Gisteren gehoord in de Volendammer origineel van de Spanjool Pablo, vaste klant met tussenpozen. Die heeft de hele zomer koerier gespeeld. Moest steeds zakken ophalen ’s nachts bij hun achterdeur. Om naar Madrid, ene señor Florentino Perez te vliegen.
Verveelde zich, hield-ie er hoog in de lucht één tegen het licht. Stond er op ‘Benzema’. Een topvoetballer die Real Madrid drie dagen later kocht. Van Olympique Lyon. Blijkt die Perez nota bene Presidente del Real Madrid. Pablo dacht meteen: heb ik dat? Bij volgende zakken steeds hetzelfde liedje. Granero Arbeloa Kaká Ronaldo Xabi Alonso etc. Dirk heeft heel Real Madrid bij elkaar gekocht. Dat staat vast. Kwestie van tijd of hij volgt die clown Perez op. Straks staat-ie naast Di Stefano Gento en Kaka in het Bernabéu. Ik zweer het je, let maar op!’

Riet: ‘Ja ha van kroegleuter heb ik geen verstand, van jou wel. Sinterklaastijd je verzint ze waar ik bij sta. Pablo uit Zaragossa zeker. La me niet lachen. Jij laat je ook alles wijs maken.’
Piet: ‘Schat leer nou van mij, geld opent vele deuren. Al sinds we kelt of batavier af zijn. Het begon met de Romeinen. In DWDD was een professor in de geschiedenis die met zijn vrouw zijn lesstof bij de Galliers Asterix en Obelix vandaan haalt. Betrouwbaar en nog leuk ook met die plaatjes. Echt je ziet daar het geld voor het eerst rollen. In Asterix uit de Koperen Ketel.*
En ook toen waren Obelix en Asterix al te laat om te zien waar het eigenlijk vandaan kwam. Maar het stonk toen nog eerlijk – naar verse soep van Moraalelastix. Die - Foei! - de Romeinse belasting door Asterix voor zichzelf wilde laten tillen! Intussen bidt nu de hele Friezenparochie aan de Borgo Santo Spirito in Rome al voor Real Madrid. Heus, Dirk heeft zijn zaakjes rond pal naast de Sint Pieter.’

Riet: ‘Dat voetbal weet wat. Maar waar gaat het in godsnaam helemaal over. Ik daarentegen weet wat geen voetballer weet. Namelijk hoe Sint Bonifatius het mysterie van de drie bronnen oploste. Voor een leger kwaaie Friezen sprak de goedheiligman “Well Well Well”. En sindsdien koestert elke Fries drie bronnen.’
Ze kijkt nog niet uitgesproken al vol verwachting naar Piet.
En Piet grinnikt: ‘Mal mormel van me’.
Hij trekt haar liefkozend naar zich toe.


Ten Geleide:
* De ‘Romeinse Reflex’ sloeg altijd op de al eeuwen slepende weigering van het Vaticaan Groningen los te zien van de Friezen.
René van Royen en Sunnyva van der Vegt, samen groot Asterix-kenner, gebruiken het als kapstokbegrip: veel uit de Keltische tijd leeft nog en is herkenbaar door Romeinen ingegeven. Zij zien helaas au het beslissende geldmoment in Obelix&Co waar het vliedend kapitaal de gemeenschap uiteen drijft. De verdelende werking van geld op gemeenschappen was evenwel al bekend uit Asterix en de Koperen Ketel.


Zie ook: http://www.friezenkerk.nl/friezenkerk/index.php?id=872

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 24 oktober 2009


Geplaatst in de categorie: geld

3.0 met 6 stemmen 316



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)