Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Stieg

Om maar meteen met de deur in huis te vallen:

De millenium trilogie van Stieg Larsson, die driedubbeldikke kaskraker waar ineens 'Tout Holland' mee in bad gevonden wil worden, is een overgehypte marketing truc, een omhooggeschreven natte uitgeversdroom, ontsproten aan de geest van een (God hebbe zijn ziel, want de schrijver is dood) obsessieve perfectionist.
Wat een klötenboek en wat ben ik er weer ingetrapt, in al die huizenhoge stapels in de boekhandel, die volle etalages, de juichende besprekingen in de kranten.
Wat is er met dit land als we geen meesterthrillers meer van pulp kunnen onderscheiden. Welke recensent heeft echt het einde van deel 3 gehaald zonder in een diep coma te zijn geraakt.

En ik had er nog wel zoveel van verwacht.

Voor bewezen diensten kregen we van onze jongste zoon een door hem verdiende boekenbon van Bol. 50 pop in een envelop.
Buiten de bezorgkosten om precies genoeg om de drie loodzware delen in een enorme doos thuisbezorgd te krijgen.
Omdat we dat zo gezellig vinden lees ik in bed mevrouw Trawant altijd voor uit een goed boek. Nu was Ceasarion van Tommy Wieringa ook al behoorlijk tegengevallen.

In tegenstelling tot zijn vorige hit, Joe speedboot, waar we het maanden later nog over hadden, hier uiterst nauwkeurige landschapsbeschrijvingen, archaïsch taalgebruik, breed uitgesponnen innerlijke overwegingen van de hoofdpersonen, maar een schrijnend gebrek aan handeling en een ongeloofwaardig plot.

Maar we hadden hoge verwachtingen van deze 2000 uit het Zweeds vertaalde bladzijden, hier kwamen we de winter wel mee door.
Had Zweden immers geen fabuleuze thrillertraditie, met zijn Wallanders en zijn Sjöwalls en Walhö's.

Maar mensen wat een tegenvaller. Niet kopen, niet doen!
Mits je natuurlijk geinteresseerd bent in de totale en alomvattende geschiedenis van het Zweedse bedrijfsleven en de financiële sector in dat land, een fictieve rechtszaak tot in de laatste details wilt uitzitten, het complete stratenplan van Stockholm tot je wilt nemen, genoegen neemt met anderhalve cents karakterbeschrijvingen en het tot ver na bladzijde 100 ontbreken van elk spoor van spanning.

Een pageturner las ik ergens, nou ämmehööla!

Hoewel we ons er echt in hebben vastgebeten, kunnen we de tot in de derde generatie geserveerde personages niet meer uit elkaar houden, snappen we nog steeds niks van de Zweedse politieke constellatie, moeten we zinnen van minstens een kwart bladzijde vol overbodige details drie keer overlezen, schieten we in de lach om sullige dialogen en is er nog niets maar dan ook écht helemaal niets gebeurd.

Wie wil ze hebben voor een schertsprijs. Stieg Larssons trilogie is namelijk het 2009 equivalent van de nieuwe kleren van de keizer.

Vol goede moed beginnen we maar eens aan de nieuwe Heleen van Rooyen.
De 'Mannentester'. Dan weet je tenminste zeker wat voor vlees je in de kuip hebt.

Schrijver: trawant, 25 oktober 2009


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 3 stemmen 410



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)