Partito Democratico
Zondag waren er verkiezingen voor de Partito Democratico in Italië. Die naam zal u wel niet veel zeggen, mij althans ook niet, maar het is de tweede partij van Italië en de enige hoop op een partij die Berlusconi niet alleen af, maar ook achter de tralies zou kunnen zetten. Maar daar wil ik het niet over hebben.
Ik wil het hebben over drie mannen die een stembureau openden in het PvdA pand in Groningen.
Italianen in heel de wereld mogen stemmen en deze drie mannen openden een bureau om tien uur en sloten het tegelijk met alle andere bureaus in de wereld. Er kwamen zeven mensen opdagen. Dat was drie minder dan ze verwacht hadden. Natuurlijk waren ze teleurgesteld, maar tegelijk beloofden ze elkaar dat ze de volgende keer weer open zouden gaan. 'Dit is een begin. Nu zijn er een paar contacten gelegd. De volgende keer zijn het er meer.’
Is dit aandoenlijk? Je zou zulke onverzettelijkheid eenvoudig belachelijk kunnen maken, maar dat doe ik niet. Alle acties beginnen klein. Een vriend van me liet een keer een suikerkorreltje vallen. ‘Hoor je dat?’ vroeg hij. Nee. Er was niets te horen. Toen liet hij een hele schep vallen en ja, die kon je duidelijk horen vallen.
In Groningen is een suikerkorreltje gevallen. Hopelijk wordt het zo’n berg, dat Berlusconi moet aftreden, voor de rechter gebracht kan worden en zijn gerechtelijke straf krijgt. Dat hoop ik voor Italië, maar ik hoop het ook voor de democratie van Europa en de wereld.
Ik hoop dat deze mannen doorzetten.
Geplaatst in de categorie: politiek