Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Nu Ramses

Journalisten, zo legde Ramses Shaffy uit, interviewen bijna altijd over het verleden. Ramses was dronken, maar de gedachten die hij met zijn struikelende tong wist te verwoorden, waren verbazingwekkend helder.
Dat deed mij denken aan een hoogleraar die in Oxford solliciteerde en tijdens een etentje dronken werd gevoerd. Later bleek het een onderdeel van de sollicitatieprocedure. Wie dronken was en toch nog samenhangend kon praten, werd geschikt geacht voor een hoogleraarfunctie aan de prestigieuze universiteit van Oxford.

Ramses Shaffy zou dus aangenomen worden. Journalisten interviewen niet over de toekomst, want je weet toch niet wat er dan gaat gebeuren, maar ze interviewen vrijwel nooit over het nu. Interview mij over het nu!

Daarmee gaf Ramses precies aan waar hij leefde. Niet in Amsterdam, de Amsterdammers maakten ineens een Amsterdammer van hem, zoals Nederlanders ineens een Nederlander van hem maken, terwijl hij toch uit een Egyptische vader en een Russische moeder stamt. Terwijl hij toch zo ontzettend veel moeite heeft moeten doen om erbij te mogen horen, om een Nederlands paspoort te krijgen – de gevierde man. Hij kraaide het uit als een kind zo blij, bedankte alle aanwezige ambtenaren die zo vrij waren geweest hem dat Nederlandse paspoort te gunnen. De ambtenaren keken schaapachtig. Door de regels te volgen, hadden ze hem juist al die jaren dwars gezeten. Ze konden niet meejuichen met die grote man, die grote zanger, ze konden hem alleen schaapachtig aanstaren.

Louis van Dijk werd gevraagd of Ramses Shaffy anti-burgerlijk was. Nee, gaf Louis na enig denken toe, hij hield er zich niet mee bezig. En zo was het. Hij leefde in het nu.

Hij leefde in het nu, terwijl alle Nederlanders bezig waren Nederland te hervormen of de hervormingen juist tegen te houden, zong hij, zong hij en zong hij. Iedereen kwam hem bewonderen. Iedereen applaudisseerde. Iedereen neuriede mee met hem, maar aan het eind van de dag hoorde hij er niet bij. Terwijl de anderen spraken over de toekomst en ruzieden over het verleden liep hij alleen door Amsterdam.

Door de verlaten straten.

Nu.

Schrijver: Jan R. Lunsing, 3 december 2009


Geplaatst in de categorie: kunst

2.5 met 4 stemmen 243



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)