Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Waar is de Kerstgeest?

Je zit alleen in de kamer en kijkt naar je uitgerekte spiegelbeeld van je gezicht in de kerstbal. Als je even beweegt met je hoofd dan wordt je gezicht bol of hol. Er valt altijd wat te lachen, zelfs op Kerstmis.

Zestig procent van de kerstvierders is het te doen om lekker eten, cadeautjes en de gezelligheid. Als we de sneeuwvlokjes uit de lucht zien dwarrelen, desnoods in een Hollywoodfilm, krijgen we tranen in de ogen. Dat is genoeg en daar mag het bij blijven.

Dat het ooit begonnen is met de geboorte van een jochie dat tot een vreedzame revolutie kwam oproepen, zo ruim 2000 jaar geleden in de buurt van Bethlehem, dat is voor ons allang tussen de naden van de geheugenvloer gedumpt. Het Heilig Kind wordt door de heersende leer van onze Heilige Wetenschap ontkend en als een belachelijk bijgeloof weggezet.

En waar zit ie toch in vredesnaam verstopt, die Kerstgeest?

Waar toen de stal even buiten de herberg stond, het platteland dus, nou daar zeker niet. Mannen met witte jassen aan en blauwe mondkapjes voor, zijn daar bezig met het ruimen van geiten. Dus daar moet je niet zijn.

In de stad misschien? Het lijkt een aantrekkelijk idee met die mooie lichtjes in de kerstboom voor het stadhuis. Maar pas op met oversteken, anders word je geschept door een racende taxi die zijn geld verdient met woekerprijzen voor ritten van treinreizigers die door een negatief reisadvies van de NS zijn aangewezen op zijn dienst. Nee, hij zit niet per se in de stad.

In de beslotenheid van de huiskamer dan? Ach ja, de kaarsen flakkeren witgeel en er staat een cd op met White Christmas. Alleen de insider weet dat aan de kerstdis een verloren zoon ontbreekt die drie jaar geleden mot kreeg met papa en die is een sterk karakter dus waarom zou hij ooit sorry zeggen.

Uit de radio klinkt de beat van popmuziek gedraaid door een dj die meedoet aan de actie 'serious request' tegen malaria. Niet overbodig als je beseft dat een miljoen kinderen per jaar sterven aan die rotziekte, bijna altijd in de arme landen die het toch al zo moeilijk hebben.
En was het niet vijf jaar geleden dat een reuzenvloedgolf op tweede kerstdag het leven wegspoelde van honderdduizenden? En dat de wereldbevolking in actie kwam met daden en geld om te redden wat er te redden viel?

Je zit in je kamer en kijkt nogmaals in je verwrongen spiegelbeeld. Een flauwe glimlach is ondanks zijn groteske vormen toch als glimlach te herkennen. Nee, in de bal zit ie ook niet en hoewel hij prachtig is hoor, zelfs niet in je kerstboom met kluit, noch in het romantisch kaarslicht. ’t Is simpeler dan je dacht: de Kerstgeest zit op een veilig plekje in ons hart.


Zie ook: http://www.gmuitgevers.nl

Schrijver: George Knottnerus, 25 december 2009


Geplaatst in de categorie: sterkte

4.7 met 6 stemmen 469



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)