Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Hup Sven oh nee Annet!

Hoe prettig opwindend de schaatsolympiërs. Ouderwets met ook thuis eindelijk weer een winters decor. Bij Sven Kramer sprongen we juichend een gat in de rondte na de 5000m. Heerlijk primitief. De valse schaamte is voor later.
Arme Stefan Groothuis, weer 4e op de 1000m.

De sprintdames grepen mij tot nu toe het meest aan. Dof en ellendig op de bank met Annette Gerritsen. Wat een val en weer opgestaan. Op mijn kop geroffeld met Ireen Wüst. Zo olie- oliedom langzaam te starten. Niet verliefd met Christine Nesbitt op Simon Kuiper. Er zijn grenzen. Is Annette nog vrij?
Kwaad op Mart en Bart die 4e 5e en 6e plaatsen op de 500m niet als topprestaties erkennen. Met al die Koreaanse toename in de breedte!
Fantastisch ook al die onregelmatigheden. Belletjes en scheurtjes zouden gewoon altijd moeten. Het ijs blijft glad genoeg. Het leek soms wel naturel. Ook braampjes op de ijzers zie ik er nog gaarne bij. Kleine die je pas achteraf ziet, die zijn groot genoeg.

Elke dag een stapje verder. Of terug. Nog even en ik noteer weer tussentijden. Bij de 1000m Dames had ik ze exact in mijn hoofd. Dat is te doen – korte afstand. Hoe triest de instorting van Margot Boer – die had goud voor het grijpen. De huilbui nabij maar gelukkig kon ik me tijdig herpakken. Want overdrijven nee, het zijn maar sentimenten. Die koestert de wereldburger in eigen reservaat. Een beetje nationale trots geeft een goed gevoel. En daar leeft de mens van op schreef Prof. Dr. A. de Swaan. In de draagbare De Swaan.

Schaatsen is geen wereldsport, al rukken nu nog zovele Aziaten aan de poort. Bewijs? Kissinger was nooit bij een internationale schaatswedstrijd. De ijdele oud-minister van Nixon bleef via de sport lang in beeld.
Bij ons heeft de schaats een lange historie. Wij hebben zelfs onze eigen vroege IJsheilige: Sint Liduina maagd van Schiedam. Gevallen in 1396 waarna ze de hevigste pijnen en visioenen met godsvrucht doorstond.

Waarom is er nou nooit eens een kampioen die ervoor uitkomt dat hij tot haar om kracht bidt? Zo’n klauwend oermens met binnenvet, Bob de Jong bij voorbeeld. Wint de 10.000m straks, zakt door de knieën om de Heilige Liduina te danken. Goed van hem, goed voor Liduina en ontroerend goed voor ons. Die beelden gaan gegarandeerd de hele wereld over.

Op veel schilderijen vanaf de 16e eeuw zien we ongelofelijke ijspret. Naar het leven geschilderd, niet alleen omdat de grote meester Hendrick Avercamp doofstom was. Brederoo schreef het ook. Wat wij zien is ongeremd vermaak, uitbundige paardrang en speelse lol. Konden we de Kleine IJstijd mee doorkomen. Met de gestrengheid van de nieuwe heersers. De gereformeerden met hun theocratische neigingen. De getoonde jolijt staat in schril contrast met de versobering van het openbare leven. Carnaval en andere Rijke Roomse rituelen werden verboden. Het ijs werd de nieuwe vrijplaats. Waar verschillen wegvallen en de dominee de boel uit de klauw ziet lopen.

Vóóral pret dus waar het om gaat. Reden wellicht door de eeuwen heen voor menigeen om niet te emigreren. De geschiedwetenschap wijt dat nu aan welstand in de polder. Historici zien niet dat we voor leuke dingen kunnen kiezen..
Ze zamelden jaren geleden langs de deur hier in voor een ijsbaan bij ‘The Prince Willem Alexander Village’ in Australië. Dorp voor oudere immigranten uit Nederland die daar in de geest nooit echt hebben kunnen wennen. Gesticht in 1986 te Birkdale, Queensland – bij Brisbane. Inderdaad, ijspret, goede reden voor een heimweedorp.
De echte heimwee zal wel die naar ‘de gezelligheid’ zijn. Daarin komt ook op het ijs veel warmte samen.
Leg dat maar eens aan een Belg, laat staan een Aussie uit!

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 20 februari 2010


Geplaatst in de categorie: idool

2.8 met 5 stemmen 709



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
nonna
Datum:
20 februari 2010
Zoals altijd scôftig moi man!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)