Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Gepeperd met Bertus Hendriks

Wat gebeurt er in dit land. Alle orkesten worden weg bezuinigd. Op het Concertgebouworkest na. Wereldtop en daar mag nog wat geld bij. In het algemeen belang.
De AVRO die algemeen al eeuwen in het vaandel draagt opent een cultuurhuis om de hoek. De AVRO waar de leden het beleid bepalen met applausmeters op tribunes. Die AVRO gaat naar het Vondelpark voor ons allemaal. Het paviljoen waarin nu het Filmhuis nog zit wordt de nieuwe plaats.

Voor het cachet en de uitstraling van de omroep naar iedere normale vaderlander. Die AVRO kan vol aan de bak in tijden van restauratie. Aan de overkant wordt het Rijksmuseum teruggebracht naar de oorspronkelijke vormen van Cuijpers. Ook het Vondelpark is al bijna terug bij het ontwerp van de Zochers. Plus dat de lanen worden geëgaliseerd en de vijvers uitgebaggerd.
Er loopt nog een prijsvraag voor de aankleding. Bruggen, bankjes, lantaarnpalen en niet te vergeten de afvalbakken. Frits Sissing kan meteen aan de slag want is dat geen nationale uitdaging. Alle hobbyisten in het land op tv, dat is jaren kijkstof.

Het resultaat zal straks gepresenteerd worden door een algemene professor die zijn klassieken kent. Met een dubbele naam want die rukken onweerstaanbaar op in beslissende organen. 'Eclectisch' zal de hooggeleerde zeggen. Beeldige kwaliteit en toch representatief.
De AVRO pronkt met de verbeelding van de gewone man aan de macht. Het is het straatmeubilair maar dat is geen probleem meer. Cruijff zegt dat het juist om de details gaat.

De burgemeester staat er straks timide maar content bij. Van der Laan, sociaal-democraat met visie nog voor op de lange termijn. De stad staat onder curatele omdat het stadsbestuur niet met de tijd mee evolueerde. Ingrijpen was onontkoombaar. De stad lijdt nu onder de gevolgen van immanente rechtvaardigheid. De linkse stemmers waren natuurlijk achterlijk maar die Amsterdammers wisten niet beter. Daar hebben we hier geen aartsbisschop voor nodig. Bovendien, waarom associaties met aids in Afrika via die Belgische kerkvorst Léonard!

Het verzet lijkt nu al gereduceerd tot de eetclub van Bertus Hendriks. En eigenlijk tot Bertus zelf, de laatste overlevende activist van de studentenrevoltes uit de jaren zestig en zeventig. Leider van de ASVA, de Maagdenhuisbezetting. Hoewel Bertus de man van het compromis leek was hij er altijd bij. Op de achtergrond, een planner. Vriendelijk, niks hanigs, een uitzondering toen al.

Maar wel of juist daarmee man van 'de lange mars door de instituties'. Rudi Dutschke – het lijkt eeuwen geleden. Geduld en tact zijn bij hem herkenbaar schone eigenschappen. Een kermisklant van afkomst – de diplomatie is hem niet van boven ingegoten. Kom je hem tegen dan vraagt hij eerst hoe het gaat.
Daarna of je nog wat politieks doet. Als je nee zegt zegt hij minzaam ‘jammer’. Ben je belangstellend hij vertelt honderduit over zijn Midden-Oostenbemoeienissen. Actueel. Een bijzonder aardige man. Hij weet zo nog steeds een ander adagium te praktiseren: al het persoonlijke is politiek en al het politieke is persoonlijk. Hoewel juist hij dat op vragen van mijn kant ooit relativeerde.

Kortom, het is meer dan puur toeval, zijn ‘indirecte’ betrokkenheid vandaag bij het proces Wilders. Volgens mij is de kracht van Bertus dat hij er altijd voor zorgt niet directer persoonlijk betrokken te worden dan hij aankan en wil.

Uiteraard heeft Hendriks gelijk: dat etentje was geen opzetje. Die rechter Schalken is niet op zijn taak berekend. Met Wilders en Bram Moszkowicz had hij van de spitsroeden moeten weten. Onvoorstelbaar voor deze rechtszaak, de man had echt geen politiek benul.
Die Wilders kost ons door dit soort blunders nog meer kapitalen.

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 23 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.7 met 7 stemmen 285



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
T. Gendraats
Datum:
23 oktober 2010
Die blunders kosten ons kapitalen.....

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)