Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Geile Roger

Van de commerciële omroepen hebben we nog niet veel mooie dingen gezien. Klussers die publiekelijk aan de schandpaal genageld worden omdat ze lang geleden hun huis zijn beginnen verbouwen en er altijd maar van alles tussen kwam, waardoor muren muurtjes bleven en elektriciteitsleidingen loshangende lianen in de jungle van een onafgewerkt huis. Tot de vrouw des huizes het welletjes vindt en besluit een e-mail te sturen naar de commerciële omroep - die we vanaf nu VT4 zullen noemen – met de boodschap dat als ze een klusteam sturen met een camera erbij en ze heel haar huis zouden afwerken zoals het hoort, ze geen blad voor de mond zou nemen jegens haar man. Dat laat men zich bij VT4 geen twee keer zeggen. Dergelijke e-mails zijn nog niet koud of er staan zes klussers en een cameraploeg voor de deur. Voor we er erg in hebben, krijgen we een rondleiding door heel het huis, gegidst door een snikkende vrouw die ons - alsof het nog niet erg genoeg is - het waggele wiegje van haar pasgeboren kind laat zien dat in een onafgewerkte hoek van een onafgewerkte kinderkamer staat. Waarop de presentator met een levensgrote foto van het bouwvallige huis naar het werk van haar man trekt en daar aan zijn collega’s vraagt of ze de man op de foto kennen, waarop ze ja zeggen, waarna de presentator de foto omdraait en vraagt of zij in zijn huis zouden willen wonen, waarop ze nee zeggen. Spraakmakende televisie. Waarop de presentator bij de man in kwestie binnenvalt, die van niets weet, en als een gekliste crimineel met de feiten geconfronteerd wordt. Toevallig zit hij net koffie te drinken of een sigaret te roken of te flirten met Cindy van de boekhouding, maar dus zeker niet te werken, wat alles des te erger maakt, want ook op zijn werk werkt hij niet. Waarna hij een uitbrander krijgt van de presentator omdat hij vrouw en kind in zo’n toestand laat leven. Een mens hoopt altijd dat hij van zo’n vernedering gespaard mag blijven.

Ook van onze geestelijken hebben we de laatste tijd nog niet veel moois gezien. Als ze een kind zien, zijn ze verloren. Dan beweegt er van alles onder hun gewijd kleed dat het daglicht niet mag zien en moeten de kindjes hun oogjes dicht houden en hun mondje zeker, toch erna. Want God kijkt toe.

Het toeval wil dat die twee elkaar deze week gevonden hebben, de commerciële omroep en de geestelijken. Erger nog, de commerciële omroep heeft een micro onder de pedofiele neus van één van onze geestelijken geduwd en hem een vrij podium gegeven, in de veronderstelling dat wij zaten te wachten op enige sensatie in tijden van een regeringsloos land. De voormalige bisschop van Brugge - die we vanaf nu Roger Vangheluwe of geile Roger zullen noemen - had vorig jaar al bekend dat hij jarenlang zijn neefje had misbruikt. Het Vaticaan had hem daarop gevraagd om België te verlaten en zich psychologisch en spiritueel te laten begeleiden in een klooster in een verafgelegen Frans bos, waar kinderen af en toe paddenstoelen gaan zoeken.

Het interview met geile Roger deed Amerikaans aan. Het had veel weg van het I-did-not-have-a-sexual-relationship-with-that-woman-interview van Bill Clinton. We zagen de bisschop relaxed zitten, met onderaan het scherm een rode CNN- band met de tekst ‘Exclusief interview met Roger Vangheluwe’. Er had degoutant interview moeten staan, als ze dan toch kijkers wilden lokken en de waarheid geen oneer wilden aandoen, maar men denkt bij VT4 dat hun publiek het woord degoutant niet begrijpt, ook al worden ze er dagdagelijks mee geconfronteerd.

Dertien jaar lang had geile Roger zijn neefje misbruikt, meestal tijdens familiefeestjes, na een paar glazen wijn, ergens in een hoekje. Hij zei het met een lach op zijn gezicht, de herinnering deed hem duidelijk deugd. Hij vond dat het moest geplaatst worden in het kader van een intimiteitsbeleving, dat er geen sprake was van brute seks en dat er dus eigenlijk niet veel aan de hand was. Hij gaf ook toe dat hij nog met een ander neefje intiem was geweest, maar dat het niet lang geduurd had, hoogstens een jaar. Opnieuw dat lachje. Neefje 1 had trouwens dikwijls geld gekregen, voegde hij eraan toe, zeker enkele tienduizenden euro’s. De rekening was vereffend, dacht geile Roger. De neefjes hebben mij nooit naakt gezien, sprak hij, dus van seks kan je moeilijk spreken. Kan het nog gekker, dacht ik, en beeldde mij in dat hij elk moment aan de interviewer kon vragen of hij zijn navelpiercing mocht tonen, maar de tijd van de interviewer – toch ooit een gerenommeerd journalist en nu hoofdredacteur van de commerciële omroep – was om en hij sloot het gesprek af, in de veronderstelling dat we het gekste nog niet gehoord hadden: ‘Bedankt voor dit moedige interview.’

We hebben jarenlang gegist wat de afkorting was van VT4. Sinds donderdag weten we het: Verachtelijke Televisie. Wat die 4 daar staat bij te doen, weet ik ook niet.

Schrijver: Johan De Smet, 17 april 2011


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.9 met 49 stemmen 368



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)