Brief aan Anders Breivik
Hoe voelt dat nou? Zevenenzeventig moorden op je geweten. Al die onschuldige mensen neergemaaid, of opgeblazen. Zevenenzeventig maal zevenenzeventig levens van nabestaanden gebroken. Zevenenzeventig maal zevenenzeventig maal zevenenzeventig landgenoten en geestverwanten in trauma achtergelaten. Laat je antwoord ook maar. Ik weet het al. De zelfgenoegzame glimlach om je mond daags na je moordpartij spreekt boekdelen.
Je deed het voor een hoger doel, zeg je? Nu even niet maar over zestig jaar zullen je landgenoten het hogere van je acties inzien, vind je? De vreemdelingen en moslims overspoelen Noorwegen en bezoedelen de trotse vikingcultuur, schrijf je? Je moest die sociaal democraten een lesje leren, dacht je? Jij als enige dappere Tempelier strijdend tegen de Arabieren?
Get a real life Anders.
Nu nog even niet maar over zeven jaar zul je er anders over denken.
Veel leken en deskundigen denken dat je gek bent. Psychopaat. Ze redeneren juridisch en ethisch. Omdat iemand zoals jij kille moorden pleegt op onschuldigen moet hij wel een afwijking hebben. Dus levenslang behandelen maar.
Dat ze je gek noemen vind ik een groffe belediging voor alle echte gekken. Die hebben namelijk last van hun geweten.
Als iemand ellenlange manifesten schrijft, ze getimed verzendt, dan regeringsgebouwen opblaast en anderhalf uur later, zich voordoend als politieagent, tientallen mensen op een eiland doodschiet, is daar goed over nagedacht. Is daar maandenlange planning aan voorafgegaan. Nauwkeurige voorbereidingen zoals oefening met scherpschieten, tijdbommen in elkaar fabriceren, aanschaf van munitie, kunstmest en explosieve chemicaliën. Koel en berekend. In command.
Je hebt je dubbele moordpartij vele malen geoefend. Virtueel, maar ook in feite. Anders was het je niet gelukt, Anders. Dus kun je analytisch denken. En dan zul je over zeven jaar tot heel andere inzichten zijn geraakt. Want de zachte krachten, Anders, zijn sterker dan de harde krachten van kogels en bommen.
Het gewelddadig extremisme dat jij voorstaat werkt niet. De nazi’s en fascisten die zevenenzeventig jaar geleden Europa wilden redden sloegen de plank faliekant mis. Moord op onschuldigen om een politieke doelstelling te bereiken - daar zitten Noorwegen en Europa niet op te wachten. Toen niet. Nu niet. Nooit niet.
Zie ook: http://www.georgeknottnerus.nl
Schrijver: George Knottnerus, 29 juli 2011
Geplaatst in de categorie: oorlog