Heilige Gerrit
Ik geloof niet dat ik ooit iets van Gerrit Komrij gelezen heb. Althans, niet dat ik me kan herinneren, wat al evenmin in zijn voordeel pleit. Toch is hij dood en zal ik moeten meedrijven op de stroom van herinneringen en lofbetuigingen voor de veel te vroeg overleden schrijver, dichter, essayist, criticus, vertaler, recensent en columnist van het Nederlandse taalgebied. Ik herinner mij vooral de wallen. Mottige vent, ik heb het meer dan eens gedacht. Geen vrouw die daar ooit voor valt.
Het tegendeel mag gezegd worden over Adriaan Morriën, Jeroen Brouwers en Herman De Coninck. Twee van de drie zijn dood, wat een slecht gemiddelde is voor schrijvers waar Magere Hein met zijn fikken zou moeten af blijven. Zij schreven wat geschreven moest worden, met weinig woorden en veel respect. Een prijs gingen ze meestal netjes afhalen, zonder te mopperen over hoe zinloos en beschamend een prijs wel is.
Nu de schaamteloze voorgoed mag uitrusten van zijn chronische vermoeidheid, zal men zijn gedichten ongevraagd voorlezen en uithangen, zijn boeken bijdrukken en aan een stuntprijs verkopen, men zal o wee zelfs overwegen om een levensgroot bronzen standbeeld op te trekken op het Leidseplein, niet ver van waar hij zijn laatste adem heeft uitgeblazen.
Op het gedenkteken zal staan ‘Gerrit Komrij 1944-2012, Nederlands klootzak’. Al was het maar omdat er geen plaats is voor schrijver-dichter-essayist-criticus-vertaler-recensent-columnist en klootzak goedkoper beitelen is en niet minder ver van de waarheid. Op koude wintermaanden zullen toeristen zich vastklampen aan zijn voeten terwijl ze bekomen van het schaatsen en de glühwein.
Zoals dat altijd gaat met bekende doden zal men hem postuum eren en net niet tot heilige uitroepen. Maar wie is hem gaan bezoeken op zijn sterfbed in Amsterdam? Weken heeft hij er gelegen. Geen verdroogde druif is onder zijn bed gevonden, geen jas is per ongeluk aan de kapstok blijven hangen. Wie is naar Portugal afgezakt tussen 1984 en nu om een bloemlezing van zijn leven en werk te maken?
En dan de hulde van zijn collega-schrijvers. Kotsen. Eerst werden ze publiekelijk door hem verguisd en samen met de koninklijke familie uitgespuwd, nu gaan ze hem wat lof toezwaaien. ‘We zijn een heel goeie vriend verloren. Gerrit was een unieke figuur met een unieke plaats in de Nederlandse Literatuur. We verliezen in hem een belangrijk dichter, een veelzijdig schrijver en vertaler, een groot stilist en een scherpe polemist.’
Geen één die het aandurfde om bij wijze van weerwraak te zeggen: ‘Blij dat die gozer dood is, hebben we eindelijk rust.’ Van hem zou ik spontaan een boek gaan lezen.
Geplaatst in de categorie: afscheid
Overigens, bij een overlijden is niets viezer dan geijkte uitdrukkingen die niet gemeend zijn, maar het is wel fatsoenlijk.
Hoge bomen vangen veel wind, Gerrit Komrij zal het geweten hebben en er veel onder geleden hebben. Nog even dit citeren: “Niemand kan boven zijn eigen individuele mislukkingen uitstijgen, zonder, hoe weinig ook, het geheel waarvan hij deel uitmaakt te verheffen.”
Ik herinner mij vooral de wallen. Mottige vent, ik heb het meer dan eens gedacht. Geen vrouw die daar ooit voor valt.
Op het gedenkteken zal staan ‘Gerrit Komrij 1944-2012, Nederlands klootzak’. Al was het maar omdat er geen plaats is voor schrijver-dichter-essayist-criticus-vertaler-recensent-columnist en klootzak goedkoper beitelen is en niet minder ver van de waarheid.
Geachte redactie wat is dit.
Na de veel vuilspuiterij die sommigen zich hier veroorloven en op de site neer pennen, is dit toch wel tenhemelschreiend. Indien u nog enig respect als redactie kunt opbrengen had u die nooit mogen plaatsen. Het is ronduit schofterig.
Een ieder mag zijn eigen mening hebben over wat en wie dan ook, maar laten wij wel de fatsoensnormen in acht nemen. Dit is zo laag, het is een natrap aan een overledene. Ook Gerrit zal familie hebben. En wat heeft iemands uiterlijk met zijn werk te maken.
Dit zijn nu de mensen die een Geert Wilders afvallen en veroordelen. Ik zou graag een rectificatie van u zien aangaande de kolom de overledene, let wel Dichter/ Schrijver.
Al is het maar dat u zich distantieert van het geschrevene.
Maar goed.
De vloer aanvegen met iemand in een column die begint met de regels:
'Ik geloof niet dat ik ooit iets van Gerrit Komrij gelezen heb. Althans, niet dat ik me kan herinneren, wat al evenmin in zijn voordeel pleit.'
... Als je hem nooit gelezen hebt, waar baseer je je mening dan op?
Zijn betekenis voor met name de Nederlandse poëzie is van onschatbare waarde. Ik heb de afgelopen dagen geen dichter van rangen en standen gehoord, die dat niet beaamde.
Niemand heeft daarbij gezegd dat je hem aardig moest vinden.
Niks geen elite,
zie:
www.gedichten.nl/nedermap/hartenkreten/hartenkreet/168318.html?zoekresultaat=ja