Kindertijdrit
Zal er ooit nog een Nederlander of een Belg de Tour de France winnen? Kan natuurlijk altijd, je weet maar nooit. Maar hoe? In ieder geval moet een talent uit de lage landen direct het land uit. Want van onze journalisten krijgen de renners geen rust. Alles wat die wielrenners doen moet besproken worden. En iedere hardfietser kan een nieuwe Merckx of Zoetemelk zijn. Helaas, de meesten kunnen die druk niet aan, dit jaar verdween de helft van de Nederlanders halverwege de Tour roemloos uit de koers.
Het kan anders; in het rijke buitenland bijvoorbeeld. Daar kopen ze graag talenten op en laten die een tijdje rijpen. Een paar jaar hard werken en veel trainen tot de rollen verdeeld worden. De Baas wordt degene die het snelst kan tijdrijden, de Knecht is beter in de bergen. Die constructie zagen we bij de meervoudige tourwinnaars Miguel Indurain en Lance Armstrong. Mannen die speciaal geprepareerd waren voor de Tourtriomf. Want daar haal je de meeste publiciteit en dus komt het geïnvesteerde geld weer terug.
Zo was het ook dit jaar. Baas Wiggins pakte zijn winst in tijdritten. En liet zich in het kielzog van zijn goed betaalde meesterknecht bergop trekken. Slaapverwekkend voor de kijker, maar dat is onbelangrijk.
Wat moeten we nu in Nederland en België gaan doen om een tourwinnaar te kweken? We gaan tijdritten voor kinderen organiseren. In het geheim natuurlijk, want we willen er geen journalisten bij. Wint er eentje met overmacht zo'n kindertijdrit dan verdwijnt dat talentje meteen naar het rijke buitenland. Daar zoeken ze een mooie knecht voor onze tourwinnaar. En dan...dan wordt misschien die Tour de France voor ons ook weer eens leuk om naar te kijken.
Geplaatst in de categorie: sport
een sprinter ben je
pur sang, evenzo een klimmer,
of een tijdrijder
aanleg is een onderdeel van een prestatie, alleen een kombinatie kan een renner groot maken voor de/een toer.
En anderen wedstrijden zijn voor de specialisten.
Op elk gebied.
De enige boosdoener is...het gepemper,
en dat is wat er te veel gebeurd.
Naar het buitenland, nee, nee, lekker door het Nederlandse klimaat laten rijden...op het kantje,
in de waaier, afzien en op het vinkentouw zitten.
Al onze grote wielrenners hebben het zo gedaan.
Zonder pers, dat wel...elkaar in de kont kijken,
en de pijp aan maarten geven,
hé, nooit van gehoord, dan krijg je wielrenners
en die oortjes...geven aan slechthorende, die hebben het nodig.
Nu is het wielrennen meer een schaakspel,
ook mooi hoor, maar heb je geen fiets voor nodig.
En dan, de sport in gekocht door de bisnis, het grote geld.
Renners vullen hun zakken en wij kijken naar het schaakspel van de sponsors.
Dus waar maken wij ons druk over...
Nou bv. over dit!