Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Lachen, lachen, lachen

Hoosregen tegen de ramen. 10 over 9. Daar komen ze. Elke week stormen ze mijn kantoortje binnen. Om 10 uur begint hun vergadering. Dus koffie erbij en ouwehoeren maar. Over alles behalve werk. Wat ga jij doen vanavond? Lekker chillen. Dacht het niet, fucken joh met m’n vriendje. Hé ouwe rukker, ga je lekker?

Ik probeer me af te sluiten voor mijn 8 lollige collega’s die uit 7 provincies komen voor hun salesoverleg. Niet omdat ik niet van collega’s hou, ook niet omdat ik niet van ouwehoeren of lol hou, maar omdat ik het razend druk heb en vandaag niet weer tot halfzeven door wil werken en dat lukt alleen maar als ik die giga stapel op mijn bureau gestaag wegwerk. Wat een pech dat mijn kantoortje naast het vergaderzaaltje ligt.

De dames en heren collega’s proesten het uit. De 9de collega is zojuist mijn kantoortje binnengewaaid. Druipnat. Hij woont vlakbij en kwam per fiets. In een flits zag ik de angst in zijn ogen toen hij de hoek omkwam, maar hij lacht alweer. Hij weet, zijn collega’s weten, iedereen weet op kantoor: als je een samenscholing nadert - verzin een grap, anekdote, zeik een collega af die met vakantie is, maar lach. Anders heb je geen leven. Uit een ooghoek kijk ik op mijn horloge. 5 voor half tien. Wat kruipt die tijd als je wilt dat hij vliegt. Kennelijk lach ik even niet, want de collega uit Assen zegt: Nou George, zijn we weer chagrijnig? Als ik jouw smoel zie, moet ik altijd weer lachen, verweer ik me en ik schuddebuik.

Helaas, de collega’s komen al om half twaalf uit hun salesvergadering. Schaterend. Dat gaat tijdens de lunch zo door. En na de lunch komen ze gezellig langs voor de nazit. Godzijdank bestaat er een avondspits die al om half drie begint, dus om 2 uur gaan ze weg. Eindelijk werken. Ai, de secretaresses komen me opvrolijken om kwart over drie. Hun secretaresseoverleg begint om vier uur in het vergaderzaaltje. Om 7 uur verlaat ik het kantoorpand, uitgeblust. Thuis zijg ik met een bord nasi in de bank. Kijk naar de DWDD. Het lachitem is bezig. De lachkramp in mijn kaken speelt weer op. Gauw zappen naar het journaal.


Zie ook: http://www.gmboekentekst.nl

Schrijver: George Knottnerus, 5 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.5 met 11 stemmen 317



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jacob
Datum:
5 oktober 2012
Wat je noemt een komisch drama. Ik mag toch hopen dat het niet elke dag zo gaat?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)