Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Massage

De knopen in mijn rug- en schouderspieren waren zo pijnlijk hard dat ik mij enorm verheugde op de massage. Ik wist dat het geen ontspanningsmassage zou worden maar dat ik bijna aangifte zou gaan doen van poging tot moord, dat had ik ook weer niet verwacht. Na de behandeling had ik twee bloeduitstortingen op mijn rug die qua vorm erg veel leken op Oekraïne (links) en Afghanistan (rechts). Dit kon ik zien in de dubbele spiegel van de kleine massagekamer. Ik dacht niet dat het ooit nog goed zou komen met mijn rug en deze landen.

Het lieve Chinese meisje met de grote bril heette Li. Zo heette ze niet echt maar ik geef haar liever een valse naam want misschien is ze hier illegaal en ons neoliberale landje is bezig om illegaliteit strafbaar te stellen en daar werk ik op geen enkele manier aan mee.
Li praatte snel in een taal waarvan zij zelf waarschijnlijk dacht dat het Nederlands was.
Ik zei braaf ja en yes op alles wat ze zei en lachte beleefd. Blijkbaar had ze me een keuze voorgelegd want giechelig bleef ze hetzelfde zinnetje herhalen.
Ah; of ik vacuüm wilde of drukpunten. Het klonk me allebei even exotisch in de oren en ik antwoordde: doe maar drukpunten. Ik laat me nou eenmaal niet door elke willekeurige Chinese vacuüm trekken, al heeft ze nog zo’n charmante bril.

Eerst werd ik warm gewreven en ik kreeg meteen door dat ik Li had onderschat. Wat een kracht in die lieve handjes. Toen ze mijn knopen vond klonk uit haar mond: AiOh, maar het kan ook OhAi geweest zijn, een kreet die ik even later herhaalde op een ander geluidsniveau. Een onzichtbare collega van Li in een andere ruimte zei haar dat ze haar relatiestress niet op mij moest afreageren. Denk ik. Want ik moet bekennen: mijn Chinese grammatica is behoorlijk weggezakt sinds de lagere school.

Naarmate Li meer in haar element kwam, lag ik steeds heftiger te kronkelen als een paling op het droge. Van pure wanhoop en pijn schoot ik in de slappe lach en Li zag dit als een aanmoediging. Ze gaf me telkens genoeg tijd om niet flauw te kunnen vallen.
Ik voelde me geradbraakt. Waarom had ik ook een uur gereserveerd! En nu vond ze ook nog knopen in mijn bovenbenen. Ik dacht: misschien helpt het als ik mij ontspan en ik begon mij Li voor te stellen zonder kleren. Niet handig als je op je rug ligt.

Ineens was de massage afgelopen en kreeg ik tijd om overeind te komen en mijn kleren aan te trekken. Li ging waarschijnlijk nog even armpje drukken met haar baas maar even later keek ik bij het afrekenen in haar vriendelijke ogen. Was dit nou mijn beul?
Ze zei dat de massage heel erg nodig was en dat het de volgende keer minder pijn zou doen.
De volgende keer??!!

Schrijver: Marcel Harmsen, 28 februari 2014


Geplaatst in de categorie: welzijn

4.1 met 7 stemmen 206



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Mohair
Datum:
28 februari 2014
Email:
louismoniquegmail.com
Hilarisch. Graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)