Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Zonder zorg door het leven gaan.

Verwilderd kijk ik op het Noorden uit. Diep in mijn hart groeit een geldboom, nauw verwant aan de zonnige kant. Want wie een beetje inventief aangelegd is, plukt daar later de vruchten van. Super. Tegen de tijd dat mijn oude dag begint kan ik mijn geluk niet meer op, per slot van rekening levert het dan alleen de tuinman nog wat op. Toe maar, een moestuin nog wel...dan kent U mijn onnatuurlijke buien nog niet, waar zelfs geen cactus tegen opgewassen bleek.

Achteraf was het op de dag dat The Triffids kwamen, dus je lult maar wat...en óf planten leven, maar verder kunnen ze helemaal nergens tegen. Dat heb ik heus wel gezien hoor, op Discovery. Knettergek natuurlijk, zo´n kamerplant. En denk maar niet dat je om een vuurtje vraagt of ze slaan al op tilt...wat net zo goed om de rol van papier had kunnen gaan; zet een boom aan de leugendetector en we hébben een appeltje om te schillen.

Als ouwe wat rot het ook in het vak, glipt zij via een achterdeur onverbiddelijk en ze is binnen. De kortste keren ligt U eruit. En wat schuift dat nou? Om zélf het beste uit de verf te komen, wordt eens voor de verandering, van omgeving een hoger beroep op U gedaan. Die oudjes van tegenwoordig ook...met geen stok aan het werk te krijgen. Op den duur helpt er geen lieve moer meer aan en verrek. Als bejaarde te duur om bij familie in te wonen, te jong om het ouderlijk huis te verlaten en te oud om lang bij stil te staan.

Het is maar net in welk perspectief het leven wordt gezien en je ziet het er niet aan af; maar elk jaar wat je er op hebt zitten, verdwijnt in het gat van de hand die zij heeft in een toekomst zónder perspectief. Solidair met de kwetsbare mensch? Ordinair genoeg mogen zij wat haar betreft het in een luier doen. Dat is je straf, dan laat de dood te lang op zich wachten.

Hoe krijgt ze het ook voor elkaar...dat zal ze leren? Vertel mij wat. Maar als we af moeten gaan op haar woorden, zal het Nederlands hierna nooit meer hetzelfde zijn.


Ik heb niet met je gepokerd.

Als we dan toch over armoedig hebben
een leeghoofd loop je niet zomaar op
wie dan leeft, wie dan zorgt dat het echt lijkt

alsof het zo hoort, heeft het laatste woord
twee over het paard getilde lippen
en wat er ook bij zorgeloos komt kijken

kan haar nog minder schelen.

Schrijver: Monique Methorst, 2 juli 2014


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.6 met 20 stemmen 245



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
nita
Datum:
7 juli 2014
Email:
anitabexs4all.nl
Je durft de koe alweer bij de horens te nemen!
Naam:
J.de Groot
Datum:
5 juli 2014
Dit onderwerp heb je weer mooi in de schijnwerper
gezet Monique.
Maar een tuintje in je hart kan nooit kwaad....
Naam:
Jacob van Schaijk
Datum:
2 juli 2014
Je zal er maar mee gestraft zijn, met een dood die te lang op zich laat wachten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)