Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Oudtopia

Jezus: ‘…Zie, ik sta aan de deur en ik klop. Als iemand mij hoort en de deur opent, zal ik bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met mij.’ Openbaring hoofdstuk 3.

‘Memorabele televisie.’ Zo kondigde de VPRO-gids de driedelige documentaire oudtopia aan. Een videoverslag van twee jonge honden, Tim den Besten(27) en Nicolaas Veul(30) die een maand lang in een Haags woonzorgcentrum survivalden. Hoe is het om oud en niet meer zelfstandig te zijn, met huisgenoten die je zelf niet uitgekozen hebt? Ik zal niet alles verklappen, wel dat het niet leuk is. En ja, het is memorabele, confronterende tv.

Je kent het misschien wel. Je spreekt op een feestje, je werk, vakantie of waar dan ook iemand die je niet of nauwelijks kent. Als het ‘klikt’ vertrouw je elkaar de grootste ontboezemingen toe, zonder elkaar vervolgens ooit nog te zien of te spreken. Soms levert het een goeie tip of waardevol advies op. Als ik daar thuis melding van maak, krijg ik vaak de wind van voren. ‘Fraai is dat,’ zegt mijn vrouw dan. ‘Dat is niets nieuws, maar als ik het je vertel doe je er niets mee.’

Ik ben bang dat het waar is. Nicolaas Veul vraagt zich in de documentaire af waarom hij de zielenroerselen van deze voor hem vreemde opa’s en oma’s eerder te weten komt dan die van zijn eigen oma. In de kamer van een van de bewoonsters speelt hij met haar een potje mens erger je niet. ‘Het voelt als vreemdgaan,’ bekent hij. ‘Waarom loop ik vaak rond met in mijn achterhoofd een stemmetje dat zegt dat ik vaker naar mijn oma toe moet? Meestal komt het er niet van.’ En zo laat hij zich door een wildvreemde oudere mevrouw vertellen dat zijn oma van hem houdt. ‘Maar ook oma’s zouden meer hun best doen om werkelijk contact met hun kleinkinderen te maken,’ stelt Nicolaas.

Memorabele televisie. Een pleidooi voor werkelijk contact. En als dat tot stand komt door omaruil, dan moet dat maar. Geen gezeur meer over wanneer we naar oma gaan en lange autoritten. Probeer eens een oma of opa in de aanleunwoning om de hoek. Dat is beter voor iedereen. We zouden het ook moeten doen voor school, of het werk. Waarom nou toch steeds naar dat zelfde gebouw op en neer, met diezelfde mensen? Dat moet anders kunnen. En voor thuis geldt hetzelfde: stap gewoon een ander huis met een andere vrouw en kinderen binnen en kijk wat het oplevert. We kunnen er een landelijke ruildag van maken. Het format is niet eens zo nieuw en diep geworteld in onze christelijke traditie. Jezus was één van de eersten die hier al mee experimenteerde.

Schrijver: de Thuistoerist, 25 augustus 2014


Geplaatst in de categorie: ouderen

3.8 met 11 stemmen 1.630



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)