Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn van Marcel Harmsen

Domme souvenirs

Op Schiphol liep een stel voor me met van die Vietnamese rijstplukhoedjes. Ik weet niet hoe ik ze anders moet noemen. De jongen had het hoedje al in zijn hand, het meisje droeg het rieten puntmandje nog bovenop haar hoofd. Ik herkende een bekend vakantiefenomeen; wat in het land van herkomst nog zo ludiek en charmant en traditioneel was, was te midden van alle reizigers in het tochtige Nederland ineens potsierlijk, overdreven en gewoon raar. De jongen bevond zich al in het stadium van besef, het meisje zat nog stevig in de ontkenningsfase en bleef hardnekkig vasthouden aan het vakantiegevoel met een houding van: als je aan m’n hoedje komt dan kom je aan mij. Ik voelde een sterke drang om aan haar hoedje te komen.

Iets soortgelijks kun je aantreffen bij de uitgang van Euro-Disney in Parijs. Binnen de omheining van het park worden de bezoekers in de juiste koopstemming gebracht middels vrolijke kleuren en blije muziek en voor je het weet heb je een pluchen hoofddeksel in je bezit dat je, nog sprookjesdronken van alle belevenissen, zonder erbij na te denken op je hoofd naar buiten draagt.
Maar eenmaal buiten de omheining van het veilige amusementsterrein, afgepeigerd door het sjokken over kunstmatige kinderkopjes, brak door het wachten in te lange rijen en murw door het gezeur van kinderen die je nooit had willen hebben, ben je een karikatuur van je eigen bestaan. Maar iedereen doet het en dus maakt het niet uit! (twee verkeerde aannames binnen één gedachte).

Gisteren had ik voor het eerst mijn armband van kokosnoot niet om gedaan. Ik moest voor een groep staan en het voelde toch een beetje van kijk-mij-eens-met-kokosnoten-armband-voor-de-groep-staan. Ik denk dat het leren armbandje en het kettinkje met het tropisch hardhouten vredesteken er binnenkort ook aan moeten geloven.

Wat is dat toch met souvenirs? Je wilt ze heel graag hebben, (wat een fijn aandenken!), maar de waardevermindering begint al bij het vertrek. De originele omgeving is er niet meer, de context is veranderd, de beleving is weg. Het souvenir dekt de lading niet meer. Dit geldt volgens mij met name voor souvenirs die je kunt op, om of aan doen. Een echt souvenir koop je namelijk voor op de schoorsteenmantel. Maar ja, we hebben nu allemaal cv.

Om economieën wereldwijd aan te jagen wil ik ervoor pleiten dat iedereen weer een schoorsteenmantel krijgt. Zou ons Sinterklaasfeest ook een hoop goed doen.

Schrijver: Marcel Harmsen, 5 september 2014


Geplaatst in de categorie: vakantie

4.3 met 3 stemmen 163



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)