Gala
Als je goed luisterde kon je her en der in de zaal de teennagels tegen de schoenzolen horen krassen.
Wat een feestelijk promotiegala voor de Nederlandse film had moeten zijn bleek een ergerlijk dilettantistische voorstelling van een zichzelf feliciterend kliekje poldercineasten en hun actreutels. De presentatie in handen van steeds wisselende koppels was van zulk een bedroevend niveau dat zelfs Hans Liberg hier met daverend applaus zou zijn ontvangen. De dialoogjes vielen met een zwak plofje in nat zand. De kwinkslagen naar de zaal boemerangden onverbiddelijk terug naar het spreekgestoelte en ik was niet graag geplet tussen de samengeknepen billen van de dames en heren op het toneel die het moesten doen.
Natuurlijk, de aankleding was dik voor elkaar. De landelijke smokingverhuur had een topavond, er was heel veel talent in nauwe avondtoiletten geperst en het diner schijnt uitstekend te zijn geweest.
Maar mijn hemel wat een schamele imitatie van de Oscars.
Wij kunnen dit gewoon niet in Nederland. We laten Als toppunt van hilariteit De Koefnoenjongens als Geer en Goor samen in 1 Gouden Kalfpak opdraven met 'n op een achternamiddag in elkaar gedraaide conference vol vette grappen die ze als een vat smeerolie over de eerste rijen kieperen.
We geven ruim baan aan de Draadstaalmannen die ooit maat wisten te houden maar nu, geheel vervuld van hun eigen legende, een eindeloze rij niet bestaande leutige filmtitels op konden dreunen.
En dan de prijswinnaars of liever winnaressen.
De orgastische vreugde uitbarstingen, het ongeloof, de kleine kreetjes, de tranen en het snikkend oplezen van de dankbetuigingen aan alle lieve medewerkers van weer een matig product, het was niet om aan te zien.
Hier deed het land van Aalsmeer en Giethoorn, van Fanfare en Dorp aan de Rivier, een Hollywoodje.
Al met al te erg om niet tot op de bodem uit te kijken, ik heb genoten!
hotmail.comGeplaatst in de categorie: actualiteit
Nederlandse Film
255
Geef je reactie op deze inzending: