Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Lessen van Patagonië

Stap in een verkeerde trein
Kom terecht in een stad
die je niet kent
Loop een beetje doelloos rond,
verlies je portefeuille
Dat is het begin van iets

Deze tekst trof ik een aantal jaren geleden aan in het café van de Vooruit, het culturele centrum van Gent. De tekst vat eigenlijk in al zijn eenvoud samen wat ik als de meest wijze les beschouw die Patagonië mij tijdens mijn verblijf daar leerde. Er waren nog meer lessen, maar nadat ik verschillende mensen over mijn ervaringen sprak, bleef deze met stip op één.

Kom uit je comfortzone. Laat alle twijfel, ongerustheid, zorg of misschien zelfs angst voor het niet hebben van een reservering, storm op zee, eenzaamheid, slapen in een tentje met sneeuw en je weg vinden in een stad, cultuur en of taal die niet vertrouwd is achterwege. Kijk wat er van komt.

Het resultaat? Het lijkt op de kick van de eerste keer fietsen zonder zijwieltjes, zwemmen in het diepe, je eerste rit in je eigen auto, een geslaagde spreekbeurt op school of presentatie op je werk. Ik raakte een mobieltje, een creditkaart en wat vooroordelen kwijt, maar kreeg er veel voor terug. Probeer het eens.

Schrijver: de Thuistoerist, 26 januari 2015


Geplaatst in de categorie: reizen

4.3 met 6 stemmen 691



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
26 januari 2015
Ik hoef dat soort dingen niet bewust te plannen, dat gebeurt mij voortdurend. In verkeerde treinen stappen is me al zo vaak gebeurd dat ik er zowat een trauma van heb en tig keer controleer of ik echt wel in de goede trein zit. Zat regelmatig in een verkeerde binnenlandse, maar een keer ook in een buitenlandse trein, en die stopte pas in dat buitenland. Je moet ook nog bijbetalen, want je hebt het verkeerde kaartje, en je moet ook weer terug, en dan hoop je dat er nog een trein terug gaat. Afgezien van dit soort ongelukjes ging ik vroeger altijd op de bonnefooi op vakantie naar Frankrijk, altijd leuk gehad. Je komt op rare wc's te hangen en bedden waar je liever niet in slaapt, maar je hebt wel een verhaal als je weer thuis bent. Wat minder lang geleden nog zonder reservering op Vlieland een slaapplek proberen te krijgen. Er was niks meer. Een pensionnetje bood me een kamer die eigenlijk daar niet voor bedoeld was. Anderhalf bij twee meter was de kamer, of misschien was het een kleerkast, maar goed, ik had een dak boven mijn hoofd, en ik kreeg nog ontbijt ook.
Naam:
arend burger
Datum:
25 januari 2015
hallo chris stil going strong

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)