Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Want laten we eerlijk lezen...

Er ligt een wereld van verschil tussen hemel en aarde bewegen, de woorden in allerijl. Misschien wel om op de hoogte te blijven van wat er zich afspeelt binnen de benauwde kom...is het daarom, lieve kippige liplezer, dan ook een mooie gelegenheid die zich voordoet, als geen ander. Van ophouden weten of laten we soms te weinig door schemeren? Dan is het wel de tijd van je leven om bij het minste en geringste nog liever de mist in te gaan, laat staan ergens voor uit te komen.

Wat is dat toch met mensen, wat ons bezielt? Zo verrukt zeg, maar wat graag door mij in grote letters uitgelicht. In het bijzonder over de neiging die men soms heeft om van een giga olifant een mug te maken, ingezoemd en wel, haast sneller dan het licht wordt in ons arme hoofd...U kijkt liever nergens meer van op, U komt hier voor de rust, ja? Zo doet een béétje voodoo al wonderen voor de getergde ziel. Heeft dus geen zin zeker, in kleine lettertjes? Want laten we eerlijk lezen...dan hebben we ook geen omkijken meer naar alles wat niet zint of boeit mij dat nou?

Soms wil ik me erbij neer leggen, dan maak ik er een toestand op Facebook van. Nauw verwant aan de lopende band liked het er meer dan ooit op een doe-het-selfie zaak, waar je leven van af hangt. Maar U bent altijd van harte welkom, behalve op zaterdag, zon en feestdagen, dan zijn ze gesloten. Want echt genieten doen we pas met onze ogen dicht. Voor de ware liefhebber van kutjes en kalfjes komt de grote boze wereld zoveel beter tot recht op een doordeweekte dag. En zijn de ooh's en aah's niet van de lucht, maar tot in de puntjes zo geregeld dat we met z'n allen op één lijn zitten.

Punt is hoe nu verder, met iedereen goed gaat...dan ben ik er nog niet over uit. Het gezicht wat ik wilde geven aan vrijheid, is mij nu wel duidelijk en hebt U dat nou ook...net zoals vroeger, het mocht wat. Zo ging dat, vanzelf. Sprekend lijken op een baggah aan beesten zijn het, allemaal? Zo modder ik maar wat van naam, hopeloos verstrikt in beelden...zie maar eens hoe ontoereikend in woorden bij deze, de wereld uit of wordt U al geholpen? Wel, dan bén ik maar vervelend. En het is ongehoord ja, daar blijf ik bij. Zo naargeestig mogelijk verwoord als het even kan, juist voor zij die niets te vertellen hebben.

Schrijver: Monique Methorst, 4 februari 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

3.8 met 12 stemmen 270



Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
J.de Groot.
Datum:
5 februari 2015
Ik lees toch echt:

" Voor de ware liefhebber van kutjes en kalfjes"

Niet: van koetjes naar kutjes!
Naam:
Hans_
Datum:
4 februari 2015
Email:
hjrauch39gmail.com
Met heel dit verhaal laat je de lezer weten
hoe prachtig schrijven is en hoe luisterrijk.
Ik heb er van genoten M.
Naam:
M. van Heinde en Verre
Datum:
4 februari 2015
Eerlijk geschreven!
Naam:
An Terlouw
Datum:
4 februari 2015
Monique, wat een heerlijke ongecensureerde column, een lach- begin van de dag! Plastisch neergezet en tussen de regels door dacht ik " het is woensdag, geen weekend, dus maar ff snel reageren, haha"
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
4 februari 2015
Je invulling van 'koetjes' naar 'kutjes' is ronduit origineel en verrijkend. Volgens mij ben je een dagcolumniste, die het coûte que coûte weet vol te houden in de vrije wereld.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)