Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn van Monique Methorst

Als we nergens meer van op (willen) kijken

En so what? Als U hetzelfde zou overkomen...zorgen wij na afloop, voor in de herhaling. Dus blijft U vooral kijken als ze zeggen: dat vrouwen er zelf om vragen zo, de tijden zijn veranderd. Want als we zo gaan beginnen...is het nog altijd ons goed recht om de hort op te gaan, ongeacht welk tijdstip, zónder begeleiding en al te losse handjes.

Zo is het ook niet aan de orde wat ze aantrekt en wordt het de vrouw domweg onmogelijk gemaakt om buiten als het donker wordt, gelijk de man; is het haar eigen schuld, omdat hij zich niet beheersen kan. En terwijl verkrachting zich nooit iets heeft aangetrokken van leeftijd, komen zij weer met het rokje aan en alle deining die dat veroorzaakt. Maar zo'n opvlieger komt niet eens in de buurt van het volgende probleem: op welke manier vraagt een bejaarde vrouw er dan om verkracht te worden, hoe ongerijmd uitdagend is dát...zeker wat anders?

Zijn het Uw zaken niet, komt zo'n moment pijnlijk ongelegen? Daarentegen komen we nog altijd ogen te kort en klein geslagen, met tientallen tegelijk. Dan is het maar goed ook; blijf vooral zo doorfilmen, van mij mag iedereen die zwijgend instemt met een verkeerde afloop, net zo goed de voorpagina halen. Nou ben ik bang dat met afstand het beste is, daar niet iedereen kan navertellen dat sommigen gewoon nergens voor terug deinzen. Zo komt niet elke beroving voort uit geldgebrek of zelfs maar voor de heb. Zulke opgekropte frustraties, die raak je nog niet aan de straatstenen kwijt.

Een goed toehoorder weet niet half wat er werkelijk om gaat in alle drukte, op de achtergrond geraakt. Wat de naaste omgeving allemaal uitspookt, dat leidt maar af en U doet er zo weinig aan. Dat dezelfde geluiden niet om aan te horen zijn in de rechtszaal, daar heeft niemand het over. Wat in het nieuws komt is soms niet toereikend genoeg; geen woord over de moeder of hoe de woning in het gehoor lag.

Maar wat ik wél weet, is dat ze zeggen: doe open en bloot slaat hartstikke dood. Of ternauwernood aan zo'n afschuwelijk einde ontsnapt...om vlak daarna niets liever te wensen. Zwak een zoutzuuraanval niet af, gekort tot op het bot. Weggemoffeld in ultrakorte berichtjes, steevast aangeduid met "zuuraanval". Volgens mij is het daarom niet eens zo vergezocht, want lijkt het erop of het ergste nog moet komen: als iemand zijn of haar zin niet krijgt, moet een ander het daarom maar flink bezuren en zo, lucht dat even op...

Zelfs als je nooit van te voren kunt weten en wat is daarop Uw antwoord? Geen flauw idee. Nou, dan wist ik het wel...dus laat ik niet horen hoe een vader zijn zoontje van vijf afslacht, dat is geen open deur die ik intrap. Of zien dat een man daadwerkelijk aan het verkrachten slaat, in het openbaar vervoer nog wel. Om maar te zwijgen van woede; want je moet maar durven...om daar stoïcijns onder te blijven.

Schrijver: Monique Methorst, 25 februari 2015


Geplaatst in de categorie: woede

3.9 met 9 stemmen 268



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)