Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Concentratie

Aan het eind van het ritueel vertelde de voorzitter, professor Thomassen, in welke volgorde we de zaal zouden verlaten. Ik was de promovendus. Het was mij van te voren verteld en toegegeven, het was niet erg moeilijk. Ik moest met mijn paranimfen als eerste achter de pedel aan lopen, de mevrouw met de staf. De rest hoefde ik niet te weten. Hoe moeilijk kan het zijn?

Maar ik was het helemaal kwijt.

Ik had net drie kwartier antwoorden gegeven op vragen van zes professoren en het uiterste van mijn concentratie gevraagd. Ik had constant helder geklonken en naar ik begreep, was het niet alleen begrijpelijk, maar ook deugdelijk wat ik zei. Daarna had ik met vrienden en familie gesproken, kletspraatjes, dus eigenlijk niet moeilijk en vervolgens had ik toespraken aangehoord die hoorden bij het overhandigen van mijn bul.

Ik had de hoogste academische titel behaald die niet gekoppeld is aan een baan. Ik ben dus niet dom. En ik had nog gedacht: hij gaat nu uitleggen hoe we de zaal uit gaan lopen, opletten, want ik weet het niet meer.

Maar ik was helemaal leeg. Toen professor Thomassen was uitgesproken had ik geen woord verstaan en dat terwijl hij netjes Nederlands had gesproken. Ik moest aan mijn paranimf vragen wanneer we de zaal moesten verlaten.

Hersenen zijn erg interessant. Je kunt ze ergens ontzettend op laten concentreren, maar ik weet nu uit eigen ervaring dat je dan heel veel niet ziet. Ik hoorde de vragen en ik gaf antwoord, maar na tijd vroeg men of ik geen last had van de fotografen. Fotografen? Geen fotograaf gezien. En toen ik de foto’s later zag, zag ik ook hoe mijn broer zijn jas over de bank had gedrapeerd. Geen gezicht. Ik ergerde me eraan.

Toen ik de foto zag. Maar hoewel mijn broer voorin zat en de oranje jas scherp afstak tegen een zwarte bank, heb ik geen jas gezien. Misschien was er zelfs een gorilla in de zaal. Ik heb geen gorilla gezien.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 21 mei 2015


Geplaatst in de categorie: school

4.2 met 4 stemmen 143



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
21 mei 2015
Je was in opperste staat van concentratie aangaande je te behalen universitaire graad en dat kan resulteren in een soort hypnotische toestand met beperkte waarneming.
Alsnog mijn oprechte felicitaties!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)