Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

De Hollandse leeuw

Ben even uitgestapt bij dat oude paleis. Die historische plek die is overgenomen door de entertainmentindustrie. Juliana was er heer en meester. Bernhard bekokstoofde er zijn snode plannetjes. (“Ging ik nou een olifant bezwangeren of een maitresse neerschieten?”)

Er schijnen af en toe nog huisgevlochten rieten manden en bordjes met Staphorster stipwerk in de struiken gevonden te worden. Dit was ooit het al qaida van onze monarchie. Paleis Soestdijk. Een naam die herinneringen oproept aan warme chocomel, wilde kermisdagen, Maartje van Weegen, met het gezin bij de televisie en het einde van een oorlog die nauwelijks meer wordt herinnerd.
Paleis Soestdijk. Een lege huls, een stapel stenen waar geen hond meer wil wonen. Nu het decor van producties als Orpheus in de Onderwereld en tentoonstellingen als Palace in Wonderland. Ik vind het prima. Maar al is het zomer, het paleis ligt er in al zijn glorie immens triest bij. Er spelen geen prinsesjes meer, er worden geen machtige vliegtuigdeals meer gesloten, er wordt niet meer gewuifd naar schele dorpelingen die hun vlijt komen tonen.

De prinsjes en prinsesjes zijn volwassen geworden en kozen hun eigen weg en wonen in strakke burchten met elektrische hekken. Zo houdt de monarchie ons een mooie spiegel voor. We hebben ons teruggetrokken in onze burchten en houden met camera’s het gevaar op afstand. Zo denken we aan alle tegenslagen te kunnen ontsnappen. Maar het kwaad komt niet van buiten, het huist binnenin. Zelfs tandartsen doden nu leeuwen.

Schrijver: Marcel Harmsen, 31 juli 2015


Geplaatst in de categorie: koningshuis

3.0 met 2 stemmen 917



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)