Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Oude blanke mannen

‘Blanke mannen? … In een kroeg? … Om twaalf uur? …’ zegt de donkere man in een sportschool verderop in de straat: ‘Die werken niet.’

Helaas geen reactie. Het klopte overigens dat de blanke mannen niet werkten. Ze waren met pensioen en tja, wat moet je dan doen?
Maar de grap was natuurlijk dat het hier ging om een hardwerkende Nederlandse donker gekleurde sportieve man in een sportschool – het zweet droop nog van zijn neus, en een paar zwaar gefrustreerde mannen die hun vermoeiende dagen sleten in een verlopen buurtkroeg die zijn leven rekte met het innen van de pensioenen van Rotterdammers die voorheen in de haven hadden gewerkt – hard hadden gewerkt, maar die nu niets anders wisten te doen dan te klagen over de verschrikkelijke samenleving die ervoor zorgde dat ze hun laatste verteringen konden betalen.

‘De buurt gaat er op vooruit,’ vond de donkere man. ‘Er worden woningen opgeknapt, de school is verbeterd, er is meer werk, nee, de buurt gaat er op vooruit.’

Maar dat vonden de blanke mannen niet. ‘Het wordt steeds donkerder.’

Zij keken niet verder dan de huidskleur en ze waren bang. Ze waren bang omdat ze oud waren. Ze waren bang omdat zij nooit meer zouden werken en geen vermogen hadden. Ze waren bang voor de verlaging van pensioenen en bang voor de ziekten die voortdurend hun stramme lijven binnen drongen. ‘Ik stem PVV’, zei één van de blanke mannen uitdagend. Maar eigenlijk was hij bang, omdat de wereld waarin hij was opgegroeid en de wereld waarin hij had gewerkt verdwenen was.

En hij wist - vermoed ik, want ik heb het heel veel PVV stemmers horen zeggen - dat het geen oplossing was. Er zou geen weg terug komen. En omdat er geen enkele andere partij was die de weg terug beloofde, daarom stemde hij de PVV. Dan liever de lucht in.

Maar ik had meer bewondering voor de uitbaatster van de kroeg van de mannen die niet werkten. ‘Ik stem niet,’ zei ze, ‘maar als ze de boel willen verbeteren moeten ze de asielzoekerscentra in de dure wijken bouwen. Niet hier.’ Ze zei nog net niet dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen, maar dat bedoelde ze.

De donkere man in de sportschool, die kon wel wat hebben. De mensen in de dure wijken ook wel. Maar de oude dronken blanke gepensioneerde mannen, die konden niet veel meer aan.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 5 november 2015


Geplaatst in de categorie: politiek

4.0 met 2 stemmen 127



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)