Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Vredesverklaring

We zijn, volgens premier Rutte, in oorlog met IS. Dat is een beetje problematisch, want daarmee erkennen we een land dat we niet willen erkennen. Met andere woorden: een groepje van ongeveer tien aanslagplegers kan Nederland verleiden om een oorlog tegen een bepaald land te beginnen.

We weten hoe dat werkt. De Eerste Wereldoorlog begon ook met een aanslag. Een goed staatsman houdt zijn hoofd koel en bevorderd de terroristen niet tot staat, maar stelt dat de terroristen criminelen zijn. Een speciaal soort criminelen, dat wel, maar geen staat. Ze willen de boel destabiliseren, daar heeft premier Rutte wel gelijk in, maar terroristen kunnen ons niet destabiliseren. Dat kunnen alleen wij zelf en daarbij helpt het om oorlogsverklaringen te verzenden.

Laten we de verstandige woorden van Hannah Ahrendt gedenken: een macht grijpt pas naar wapens op een moment dat die macht verliest. ISIS lijkt te verliezen in Syrië en gaat dus aanslagen plegen in Frankrijk. In de hoop op meer status en dus meer geldschieters en meer vrijwilligers die mee willen vechten. Daarom, alleen al daarom, is het verklaren van de oorlog een domme actie.

Rutte verklaart de oorlog. Ik verklaar de vrede.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 15 november 2015


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.0 met 2 stemmen 108



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
15 november 2015
Rutte blijft IS heel dommig 'ISIS' noemen, wat al anderhalf jaar niet de juiste benaming meer is. Bovendien heeft die voormalige afkorting van deze terroristische bende voor veel ellende gezorgd bij organisaties die zich al sinds jaar en dag vernoemd hebben naar de Egyptische Godin van de Liefde Isis, die in alles het volkomen tegendeel is van deze misdadigers.
Zie ook mijn column van 26-08-2014 over de ervaringen van Antiquariaat Isis uit Groningen.

Verder heb ik Rutte horen zeggen dat we niet met een land in oorlog zijn, en ook niet met een geloof. Maar dus wel met IS, die zich dus Islamitische Staat noemt. Maar die geen land is, althans door niemand erkend, en dat zie ik ook niet gebeuren. Ik vrees dat hij wel gelijk heeft dat het inmiddels een soort van oorlog is. Niet oorlog in de klassieke zin, tussen landen. Maar tussen normen en waarden die beschreven staan in een Verdrag als de Universele Rechten van de Mens enerzijds, en die van totaal verknipte misdadigers die de weg kwijt zijn anderzijds. Ik wil ze graag de vrede verklaren, maar dan wil ik graag eerst hun witte vlag zien. Tot die tijd zullen wij ons kostbaarste bezit moeten verdedigen: onze vrijheid.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)