Wat er fout is aan de Amerikaanse verkiezingen
“Behold, here, next to me, stands tall the New American Dream,” riep de theatrale kandidaat terwijl hij naar zijn opponent wees.
“Born a miljardair, raised a miljardair, living a miljardair,” waarna hij een korte pauze nam en de zaal in keek.
“If you are a miljardair:” Pauze.
“Vote!” Pauze.
“For!” Pauze.
“Him!” Boe geroep overstemde het applaus dat toch ook ergens in de zaal opklonk.
De opponent trok gezichten van afkeer, en wilde iets zeggen, “I, I, I am great! I want to make America great!”
“But beware,” begon de theatrale kandidaat er dwars overheen en de opponent hield in. “Beware, for if you are not a miljardair, do not!” Pauze.
“Vote!” Pauze.
“For!” Pauze.
“Him!” Luider boe geroep, maar ook meer aarzelingen en in de zaal was ook meer gejuich te vernemen.
“I may be a miljardair,” reageerde de opponent vervolgens, “But I am not payed by miljardairs! And I am not played by miljardairs!” Pauze om het gejuich de ruimte te geven.
“I am not a toy, you are a toy!” En weer wist de zaal wie gewonnen had.
Geplaatst in de categorie: politiek