Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Linda (2)

Wat was het fantastisch warm afgelopen vrijdag. Ik besloot dan ook naar buiten te gaan en lekker wat te wandelen door de wijk. Ik was nog maar twee straten verder en toen zag ik haar. En ik denk dat ze mij ook meteen zag. Er stonden wat struiken tussen mijzelf en haar in. En bovendien werd ze bezig gehouden door haar twee kinderen. Ik zag het toch echt goed.

Het was Linda. 

U leerde haar, net als ik, in mijn vorige column kennen. Ze was de vrouw in de straat die ik altijd begroette. Dat was het dan ook wel. Verder had ze een mysterieus bestaan voor me. Toen we elkaar dus laatst in de supermarkt zagen, stelde ik me tot mijn eigen verbazing voor. Doorgaans onthoud ik namen ook slecht. Maar de manier waarop ze haar naam uitsprak, dwong me tot concentratie. Ze zei haar naam zacht maar heel vriendelijk.

Nu zag ik haar dus weer.

De setting waarin we elkaar zagen was uitermate geschikt. Het was uitgestorven op straat en de vogels zorgden voor achtergrondgeluid. Linda kwam mijn richting op lopen en ze zei me van verre gedag. Ik voelde dat ik niet echt naar haar toe liep. In eerste instantie begonnen we dan ook met fysieke afstand te praten. De tien meter aan stoeptegels tussen ons in vormden een gapend gat.

Het moet er wat knullig uitgezien hebben.

Toen we dichterbij geschuifeld waren, raakten we aan de praat. Natuurlijk kwam de prachtige temperatuur voorbij. Maar u weet net als ik, dat een warme zomerdag in de lente, in ons land absoluut het bespreken waard is. Het maakt de beleving van zo'n dag nog bewuster. En dat moet ook, want meestal volgt er na enkele dagen al weer regen. Linda ging barbecueën. Dat begreep ik van haar oudste dochter. Worstjes, brood en sausjes had ze met de kinderen bij de supermarkt gehaald. Alles lag in, aan en op de buggy gedrapeerd.

Ik greep de kans om meer over mezelf te vertellen. Over mijn werk. Ze vertelde mij ook wat voor werk zij deed. Ze was assistent controller. Even schoot de vraag door mijn hoofd, of ik dat 'des Linda's' vond. Zonder stereotypering toe te passen, beschikt iemand die met cijfers werkt over geduld. Dat had ze wel, toonde ze me met haar hangerige kinderen om haar heen. Maar het is ook een precies werkje. En ik vroeg me af of ik dat in haar uitstraling terug zag? Ik denk dat het leven als moeder dwars door haar persoonlijkheid heen walste. Mijn oog viel op de bescheiden vlekken op haar broek. Echte kindervlekken. Het viel haar zichtbaar niet mee, om moeder én vrouw te zijn. De moeder was waarschijnlijk precies voor de kinderen en de vrouw voor haarzelf.

Mijn oog viel ook op de boodschappen. Ze had gesneden stokbrood bovenop liggen. Gesneden stokbrood. Het was misschien wat kortzichtig van me, om haar persoonlijkheid uit haar boodschappen te willen aflezen. Maar ik greep alles aan, om haar in deze drie minuten beter te leren kennen. En gesneden stokbrood vertelde mij 'gemak'. Maar dat moest alweer de moeder in haar zijn. 'Eindelijk een keer niet koken,' fantaseerde ik haar gedachte, 'dan ga ik ook niet snijden.'

Misschien was zo ik geconcentreerd op de ogenschijnlijke randzaken, omdat ze een zonnebril droeg. Ik heb helemaal niets tegen zonnebrillen, weet u. Maar haar sprekende ogen kon ik nu niet lezen. En dat was jammer.

Uiteindelijk kwam er een eind aan deze tweede ontmoeting. Linda vertelde dat ze het vlees in de koeling moest gaan leggen. We wensten elkaar een fijn weekend. Een acceptabele reden om verder te gaan vond ik. 

Toen ik zelf ook verder liep, begon ik deze column in mijn hoofd te schrijven. Na enkele zinnen te hebben bedacht moest ik glimlachen. Linda was niet alleen gepromoveerd tot buitengewoon prettige buurtbewoonster. Vaak als ik een boek las, vroeg ik me af hoe een personage tot stand zou komen? Hoe bedenk je dat? Hoe zet je een personage in elkaar? Met lijntjes naar broers, vrienden, hobby's, etc. Om later in het boek te kunnen gebruiken. Ik dacht dat het zo werkte. Maar nu ik Linda heb leren kennen, weet ik dat het ook anders tot stand kan komen.

Ik woon in de straat bij een personage.

Schrijver: Gustaf Kreuz, 8 mei 2016


Geplaatst in de categorie: vrouwen

3.7 met 3 stemmen 208



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)