Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Harry Potter

Af en toe gebeurt het gelukkig nog. Dat creatieve individuen de mal kapot gooien, de deur intrappen, de status quo doen aardbeven, de vastgeroeste opvattingen losweken, en alle expertise van salonexperts naar de barrebiezen helpen met een werk, een opus, een uitvoering, een product, een geestesvrucht waar niemand omheen kan. Waar iedereen voor stopt en zich over op z'n hoofd krabt.
Asjemenou zei Loekie dan. Of zoals ik in m'n jeugd een oud mannetje hoorde mompelen toen we beiden in de etalage van een fietsenhandelaar naar de flonkerend nieuwe rijwielen stonden te kijken: Sjongejongejongejongejongejongejonge...

Na jarenlang leuren met haar manuscripten. Na tientallen afwijzingen van honderden uitgevers...
Afijn, u kent het versprookte verhaal; Joanan heeft ook haar levensloop vast ergens beschouwd.

Waar het mij deze keer om gaat? Niet om J.K. Rowling's succes of falen. Niet over het succes en falen van Harry Potter. Nee, ik kijk naar de onverwachte hoos die haar boeken over de wereld blies en vraag me af: wat is de reden waarom dat gebeurde? Kan ik doorzien wat het verhaal van de tovenaar tegen wens en verwachting H.P. zo populair heeft doen zijn?
(Ja, ik weet het, ik schrijf vanavond alsof ik niet weet hoe het hoort, maar ik wil het niet verhelpen)
Ongewone zaken dienen beschreven te worden met ongewone taal.

HP is onszelf. Wij. Wijzelf. Ik. U. De ECHTE wijzelf. Niet de namaak wijzelf, die de hele dag denkbeeldige of werkelijke autofoto's (otofoto's, selfies) maakt met celebrities.
Nee, we hebben het over de ware ik die in de bezemkast onder de trap woont in het huis van tante Petunia en oom Herman Duffeling (ik heb de Nederlandse vertaling van de namen even opgezocht) en die niet weet dat hij/zij een afstammeling is van zeer krachtige en rechtschapen tovenaars.

Net als de omstandigheden waarin HP verkeert hem doen denken dat hij een machteloze nietsnut is, zo doet onze maatschappelijke omgeving er alles aan, maar dan ook ALLES, om ons het idee op te dringen dat we achterlijke idioten zijn. En zo wil iedereen het graag houden. Zodat die gevaarlijke magie, die ons collectief zo onzeker maakt, maar nooit aan bod mag komen.
De baby-boemers moeten zich deze educatieve indoctrinatie zeker herinneren, die z'n bondige expressie vond in het gezegde: doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg.

Het jammerlijke, betreurenswaardige van 'onze'(*) situatie is echter dat wij nooit uit de bezemkast zijn gekomen om op Zweinstein te gaan studeren en om ons te bekwamen in de uitoefening van de MAGIE.
Meestal gebeurde dit niet omdat we nooit een uitnodiging kregen. En nog vaker gebeurde dit niet omdat we de berichten die ons werden toegestuurd niet te zien kregen. En wellicht nog vaker gebeurde dit niet omdat we de uitnodigingen niet als zodanig herkenden. En omdat die scholing in magie werd weggelachen door de Dreuzels (Muggles) als een doorzichtige manier om... (en hier volgt een hele litanie aan ons welbekende waarschuwingen om ons ervan te weerhouden het Totaal Onbekende, onbevangen, maar met waakzame intelligentie, tegemoet te treden)

De aantrekkingskracht van de HP boeken van JK Rowling is m.i. dat IEDEREEN op instinctief niveau (aan z'n water) aanvoelt dat de metafoor die het hele verhaal is, een innerlijke werkelijkheid reflecteert die binnen ons aller bereik ligt. Kinderen, die in veel gevallen nog een voelbaar en traceerbaar vermoeden hebben van de realiteit van magie, en die nog een bepaalde mate van toestemming hebben om met deze wereld verbonden te zijn, waren/zijn de grootste bewonderaars en zielsverwanten van HP, hetgeen bleek uit de gigantische hoeveelheid fanmail die JK Rowling ontving.

Maar laat ik u tot slot wijzen op een speech die de schrijfster JKR hield in 2008, ten overstaan van een menigte Harvard studenten, professoren en ouders, die m.i toont hoe zij de magie van haar eigen innerlijke HP te voorschijn getoverd zag worden..
(Juni 2008 aan de 'graduates' van Harvard Universiteit.)
[Op You Tube (Jouw-Scherm) te vinden en van ganser harte aanbevolen.] <https://www.youtube.com/watch?v=wHGqp8lz36c>

(*) dit geldt natuurlijk niet voor de schrijver en de lezers van deze column...

Schrijver: Ton Hettema, 2 juni 2016


Geplaatst in de categorie: school

3.7 met 3 stemmen 178



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
4 juni 2016
Mooi geschreven, Ton. Die innerlijke wereld bestaat in iedereen, voor wie het toelaat!

"Natuurlijk speelt het zich in je hoofd af, Harry, maar waarom zou dat in ’s hemelsnaam moeten betekenen dat het niet echt is?"

(Of course it is happening inside your head, Harry, but why on earth should that mean that it is not real?)

~ Perkamentus (Dumbledore) in Harry Potter, J.K. Rowling.

(Met excuses aan Piet Ris dat ik de vertaling alvast voor mijn rekening heb genomen; niet bedoeld om hem het gras voor de voeten te maaien.)
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
4 juni 2016
Ik weet dat ze zeer armoedig woonde en leefde en dat ze door die situatie haar Harry Potter heeft verzonnen. Blijkbaar wilde ze zichzelf uit haar armoede toveren en dat is haar florissant gelukt. Een Multatuli-principe. Magisch denken is ten onrechte bij kinderen ingedeeld, want zogenaamd volwassenen kunnen er ook wat van. Ja, ik geloof wel dat ik wat over haar geschreven heb, maar gezien de hoeveelheid van mijn schrijfsels zie ik door de bomen het bos niet meer. Mijn geschreven oeuvre overstijgt mijn geleefde oeuvre. Magie van heilzame overlapping. Jongeheer Potter genaakt natuurlijk voor geen millimeter de ware magie, die een veel diepere diepgang heeft en veel meer zijwegen en geheime bronnen. Rowling is een kinderboekenschrijfster, beste Ton, ze staat daarom ook in de kinderschoenen van de waarlijk werkzame magie!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)