Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Zaterdag

Het was eigenlijk een heel gewone zaterdag. Mensen struinden bij me door de straat. Van en naar de stad. Een schemerig zonnetje probeerde door de grijze wolkenmassa te prikken. En de witte bolletjes waren met kaas belegd.

Er was geen vuiltje aan de lucht.

Het keerpunt kwam eigenlijk, toen ik wat overmoedig besloot om te gaan opruimen. Het is niet een favoriete bezigheid van me. Maar het resultaat geeft vaak genoegdoening. De clichés die er bij komen kijken 'opgeruimd in huis, opgeruimd in het hoofd' zijn ook prachtig. Dus al met al was ik lekker bezig.

Opruimen doe ik altijd met muziek aan, weet u. Ik heb een versterker. Dus mijn telefoon stuurt de muziek die ik graag hoor via de lucht richting mijn boxen. Ik ben van de oude stempel en heb cd's en lp's. Maar met dit karweitje luister ik modern naar muziek.

Niet het opruimen, maar mijn stemming bepaalt dan wat er gedraaid wordt. Ik had wat fijne dansmuziek aangezet. Eigenlijk omdat ik de hele dag al aardig actief was geweest. Die energie wilde ik graag behouden. En muziek met tempo helpt me daarbij.

Ik was nooit bijzonder onder de indruk van de meeste teksten van dansmuziek. Desondanks heb ik de afgelopen maanden ontdekt, dat de betere DJ's ook doordachte teksten hebben. Vroeger was de tekst, net zo rechtlijnig als de beats. Totaal verrast was ik dus niet, maar toch stond ik recht op in mijn kamer, toen ik een onderbreking in het nummer hoorde. Het betrof Galantis met Runaway (U & I). Een mannenstem sprak ineens door het nummer heen en zei het volgende:

'They say searching for love, is like searching for yourself. When you find yourself, you will find love, because they're the same.'

Mijn zaterdag was niet meer dezelfde.


Zie ook: https://youtu.be/5XR7naZ_zZA

Schrijver: Gustaf Kreuz, 14 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: muziek

3.5 met 6 stemmen 669



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
18 augustus 2016
Het leven is een paradox. In de leegte vind je jezelf, vind je liefde, vind je de volheid van, en één zijn met, het universum.
Naam:
An Terlouw
Datum:
14 augustus 2016
G, prima column, graag gelezen. J! Misschien moet je het ook eens proberen? Ik bedoel dan wat G schrijft, want bij mij EN bij hem werkt het, dus wie weet bij jou ook? Niet geschoten altijd mis toch?
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
14 augustus 2016
Jezelf vinden is één grote illusie! Dat is een onderdeel van wat ze in India mâya noemen, volstrekte illusie. Je bent nooit jezelf, maar enkel een zoveelste schim van wat je denkt te zijn.
Jezelf-zijn wordt vaak vergeleken met het ego-zijn en dat slaat de plank naar boeddhistische verlichting compleet mis. Je bent nooit een soort 'ik', want dat is een dwaze gedachte van de westerse, zelfvoldane, té rijke economie, die het absurde individualisme op onmenselijke wijze verkracht heeft.
Jezelf vinden, is een decadente waangedachte, die door de allerrijksten is bedacht om hun imperiums te behouden. Het heeft dan ook niets met gedegen zelfkennis te maken, die los staat van rijkdom en superieure arrogantie.
Het is juist omgekeerd, wanneer je jezelf totaal weet los te laten, dan volgt er een enorme ruimte voor ware liefde. Je ego staat ware liefde in de weg. De egoloosheid is de enige weg naar ware liefde. Aardse onthechting is daarbij een groot hulpmiddel. Te denken dat je iemand bent, is een drogreden en een opperste falsificatie. Alleen het totale leegzijn schenkt de ultieme ruimte tot onvoorwaardelijk liefhebben!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)