Woede! (Zoektocht naar verlichting 6)
In mijn zoektocht naar “verlichting” blijf ik wel eens steken in een richting die voor mij niet zoveel oplevert. Er is veel kaf onder het spirituele koren. Laat ik het zo maar noemen. In een maandblad dat uit (schijnt) te blinken op het gebied van spiritualiteit, persoonlijke ontwikkeling en gezondheid, lees ik wat advertenties. En daar staat het blad vol mee. Van advertenties als; “communiceren met bomen volgens de Zuid-Afrikaanse wortelmethode tot spreken met gene zijde via het beproefde abonnement van voodoo-fone. Alles schijnt te kunnen in die wereld.
En veel mensen hechten er een onwankelbaar geloof aan.
“Ontdek uw spirituele leider”, lees ik ook nog.
Over spirituele leider gesproken; ik weet dat er ergens diep in mij een enorme boosheid zit. En daar wil ik nu wel eens van af. Daarom spreek ik af met de Zen goeroe die ik al eerder sprak.
Hij begroet mij glimlachend als ik zijn meditatiecentrum betreed.
‘Hoe kom ik van mijn boosheid af,' vraag ik plompverloren. 'En kom niet met psychologen op de proppen want dat heb ik al geprobeerd. Kortom wat adviseert u mij?’
De goeroe gaat zitten en zegt: 'Een wijs mens beslist zelf. Een onwetend mens volgt een goeroe.’
‘Dat is een buitengemeen wijs antwoord,’ zeg ik niet zonder enige ironie. Maar nu even serieus want ik zit echt met een probleem.’
‘Alles wat we zijn, is het resultaat van gedachten.
Wat wij denken worden wij. In jouw specifieke geval zeg ik je; je zult niet worden gestraft voor je woede, je wordt gestraft dóór je woede.’
‘Dus als ik u goed begrijp, moet ik gewoon vrolijk denken en dan word ik niet beloond voor mijn vrolijkheid, maar dóór mijn vrolijkheid, zeg ik het zo een beetje goed?’
Goeroe zegt niets, zijn ogen zijn gesloten.
Slaapt hij?
‘Nog een laatste vraagje,’zeg ik. Soms voel ik mij net een...hoe zal ik het zeggen...een gevangene. En nu ik hier toch ben, kunt u mij de weg naar bevrijding leren?'
Goeroe zwijgt. ‘Eh..hallo??,’ probeer ik.
Dan opent hij één oog: ’wie onderdrukt je?’
Ik zucht. ‘Niemand,’ antwoord ik
‘Waarom verlang je dan naar bevrijding?’ En hij sluit zijn oog weer.
‘Dank u voor u eh..wijze lessen,’zeg ik aarzelend.
‘U weet erg veel.’
Hij opent zijn oog weer, glimlacht en zegt:’ als een gewoon mens tot kennis komt, wordt hij een wijze. Als een wijze tot kennis komt, wordt hij een gewoon mens.
Geen speld tussen te krijgen. Je accepteert het. Kan eenvoudig niet anders..
Geplaatst in de categorie: algemeen
,,Is vader thuis?' vroeg ik aan het oude mannetje, dat opendeed. Hij knikte, en liet mij in een kamertje waar een nóg ouder mannetje zat, dat al bijna dood was. Haastig rukte ik een spreekhoorn van de wand en schreeuwde in zijn oor: ,,Wel gefeliciteerd!' ,,U bent abuis', zei de oude man met doffe stem, ,,vader is boven'. Ik vloog de trap op, want ik begreep dat het nu een kwestie van seconden was. Daar hing de honderdjarige aan de touwen: hij was bezig een vogelnestje te maken. Ik kroop bijna in zijn oor en gilde: ,,Wel gefeliciteerd!!' De jubilaris schudde het hoofd, maakte een dubbele salto en sprong op de grond. ,,Ik ben niet doof', zei hij, zijn jas aantrekkend, ,,ik ben alleen maar oud.' (Uit 'De 100-jarige', een van Godfried Bomans' Kopstukken).